In de decennia voordat Griekenland overging naar de Euro verbloemde Griekenland haar gebrek aan competitiviteit en inefficiëntie door haar valuta regelmatig te devalueren. Als voorwaarde om tot de eurozone toe te treden werd Griekenland gedwongen, door met name Duitsland, tot een financiële schoonmaak en beloften van fiscale discipline. Op het moment dat Griekenland aan deze voorwaarden had voldaan trad het toe tot de eurozone, dit was in 2001.
Met de kennis van nu begrijpen we dat Griekenland nooit had mogen toetreden tot de eurozone. Net als sommige andere Club Med landen, heeft het haar financiën vervormd om in aanmerking te komen voor toetreding. Natuurlijk zorgde de toestroom van meer dan 100 miljoen burgers voor een toename van de economische kracht. Echter voor deze voordelen moet nu de prijs betaald worden.
In de kern is de euro een Duitse valuta. Dit komt omdat de Europese Centrale Bank een institutionele voorkeur heeft voor het Duitse goede geld. Eenmaal binnen de eurozone kregen landen als Griekenland, Spanje, Portugal en Italië een monetair respect dat voorheen nooit mogelijk was. Tegelijkertijd was het echter niet meer voor hen mogelijk om eigen geld te printen. Hierdoor waren ze niet meer in staat om de economische tekortkomingen te camoufleren met valuta devaluaties.
In het eerste decennium van de 21e eeuw werd de euro sterker door de toename van de economische kracht van de eurozone, tegelijkertijd werden investeerders nerveus over de toekomst van de dollar. De relatieve waarde van de euro steeg, de landen met een gebrek aan competitiviteit kregen te maken met een rijkdom die hun eigen economie niet kon rechtvaardigen en behouden. Om het wiel draaiende te houden creëren de overheden van deze landen steeds grotere schulden. Door de uitgifte van obligaties in de hoog aangeschreven euro gingen de kosten van deze schulden omlaag. Dit kon niet voor altijd goed gaan….
Toen de recessie over de gehele wereld toesloeg werden de landen met de zwaarste schulden geconfronteerd met het omgekeerde hefboomeffect. Nu de tijd aanbreekt om de schulden terug te betalen worden niet alleen individuen en bedrijven, maar ook hele landen bedreigt met faillissement.
Oorspronkelijk werd het reddingsplan voor Griekenland begroot op $12 miljard, even later werd dit verhoogd naar $30 miljard waarbij Duitsland voor het grootste deel garant staat. Woensdag berichtte The Wall Street Journal dat het reddingsplan voor Griekenland in totaal $133,14 miljard bedraagt over drie jaar. Volgens berekening van het IMF bedraagt de Griekse economie ongeveer 2 procent van de Europese Unie. Dit betekent dat als de grotere economieën zoals Spanje, Portugal en Italië financiële reddingsoperaties nodig hebben de bedragen weleens kunnen oplopen in de biljarden.
Na de eerste wereldoorlog werd Duitsland verlamd door de betaling van de gigantische oorlogsschadevergoedingen. Deze vergoedingen dwongen Duitsland ertoe om vele miljoenen Duitse Marken bij te printen. Het resultaat hiervan was de bekende Weimar inflatie, die op zijn hoogtepunt de prijs van een brood deed opdrijven naar 1 biljard Duitse Marken. Op het eind van dit hoogtepunt werd de kachel opgestookt papiergeld omdat dit minder waard was dan kolen of hout. Echter goud behield zijn waarde, als resultaat steeg de lokale koopkracht sterk. Er werd gezegd dat je op een bepaald punt met één enkele one-ounce gouden munt een hele wijk kon kopen in Frankfurt.
Terwijl de Federal Reserve en andere grote centrale banken in groot tempo geld bij printen heeft dit nog niet de vorm aangenomen van het Weimar Duitsland. Wel zijn er vele indicaties dat we deze richting opgaan. De wereld beschikt nu over een overschot aan papieren valuta die voor een verhoogde inflatie kan zorgen op wereldwijde schaal. Maar inflatie is niet het enige probleem! Ooit was het ondenkbaar dat er een financiële ineenstorting kon plaatsvinden, maar dit ligt nu op de loer.
Als het aantal landen dat reddingsoperaties nodig heeft blijft stijgen zal de toename van nieuw papier geld omhoogschieten. De schuld ratio’s van zowel de Verenigde Staten als ook Groot-Brittannië bevinden zich bij de slechtste van de wereld. Op het moment dat één van deze landen een financiële redding nodig heeft zal de rekening tientallen triljoenen bedragen. Als dit gebeurt zal de vraag naar goud bij investeerders extreem urgent worden.
Athene en de machthebbende zetels in de andere probleemlanden lijken in te storten onder de politieke bezuinigingen die zijn ingesteld na de dreiging van financiële ineenstorting. Als gevolg hiervan lijkt de goudprijs verder te stijgen.
In de decennia voordat Griekenland overging naar de Euro verbloemde Griekenland haar gebrek aan competitiviteit en inefficiëntie door haar valuta regelmatig te devalueren. Als voorwaarde om tot de eurozone toe te treden werd Griekenland gedwongen, door met name Duitsland, tot een financiële schoonmaak en beloften van fiscale discipline. Op het moment dat Griekenland aan deze voorwaarden had voldaan trad het toe tot de eurozone, dit was in 2001.
Met de kennis van nu begrijpen we dat Griekenland nooit had mogen toetreden tot de eurozone. Net als sommige andere Club Med landen, heeft het haar financiën vervormd om in aanmerking te komen voor toetreding. Natuurlijk zorgde de toestroom van meer dan 100 miljoen burgers voor een toename van de economische kracht. Echter voor deze voordelen moet nu de prijs betaald worden.
In de kern is de euro een Duitse valuta. Dit komt omdat de Europese Centrale Bank een institutionele voorkeur heeft voor het Duitse goede geld. Eenmaal binnen de eurozone kregen landen als Griekenland, Spanje, Portugal en Italië een monetair respect dat voorheen nooit mogelijk was. Tegelijkertijd was het echter niet meer voor hen mogelijk om eigen geld te printen. Hierdoor waren ze niet meer in staat om de economische tekortkomingen te camoufleren met valuta devaluaties.
In het eerste decennium van de 21e eeuw werd de euro sterker door de toename van de economische kracht van de eurozone, tegelijkertijd werden investeerders nerveus over de toekomst van de dollar. De relatieve waarde van de euro steeg, de landen met een gebrek aan competitiviteit kregen te maken met een rijkdom die hun eigen economie niet kon rechtvaardigen en behouden. Om het wiel draaiende te houden creëren de overheden van deze landen steeds grotere schulden. Door de uitgifte van obligaties in de hoog aangeschreven euro gingen de kosten van deze schulden omlaag. Dit kon niet voor altijd goed gaan….
Toen de recessie over de gehele wereld toesloeg werden de landen met de zwaarste schulden geconfronteerd met het omgekeerde hefboomeffect. Nu de tijd aanbreekt om de schulden terug te betalen worden niet alleen individuen en bedrijven, maar ook hele landen bedreigt met faillissement.
Oorspronkelijk werd het reddingsplan voor Griekenland begroot op $12 miljard, even later werd dit verhoogd naar $30 miljard waarbij Duitsland voor het grootste deel garant staat. Woensdag berichtte The Wall Street Journal dat het reddingsplan voor Griekenland in totaal $133,14 miljard bedraagt over drie jaar. Volgens berekening van het IMF bedraagt de Griekse economie ongeveer 2 procent van de Europese Unie. Dit betekent dat als de grotere economieën zoals Spanje, Portugal en Italië financiële reddingsoperaties nodig hebben de bedragen weleens kunnen oplopen in de biljarden.
Na de eerste wereldoorlog werd Duitsland verlamd door de betaling van de gigantische oorlogsschadevergoedingen. Deze vergoedingen dwongen Duitsland ertoe om vele miljoenen Duitse Marken bij te printen. Het resultaat hiervan was de bekende Weimar inflatie, die op zijn hoogtepunt de prijs van een brood deed opdrijven naar 1 biljard Duitse Marken. Op het eind van dit hoogtepunt werd de kachel opgestookt papiergeld omdat dit minder waard was dan kolen of hout. Echter goud behield zijn waarde, als resultaat steeg de lokale koopkracht sterk. Er werd gezegd dat je op een bepaald punt met één enkele one-ounce gouden munt een hele wijk kon kopen in Frankfurt.
Terwijl de Federal Reserve en andere grote centrale banken in groot tempo geld bij printen heeft dit nog niet de vorm aangenomen van het Weimar Duitsland. Wel zijn er vele indicaties dat we deze richting opgaan. De wereld beschikt nu over een overschot aan papieren valuta die voor een verhoogde inflatie kan zorgen op wereldwijde schaal. Maar inflatie is niet het enige probleem! Ooit was het ondenkbaar dat er een financiële ineenstorting kon plaatsvinden, maar dit ligt nu op de loer.
Als het aantal landen dat reddingsoperaties nodig heeft blijft stijgen zal de toename van nieuw papier geld omhoogschieten. De schuld ratio’s van zowel de Verenigde Staten als ook Groot-Brittannië bevinden zich bij de slechtste van de wereld. Op het moment dat één van deze landen een financiële redding nodig heeft zal de rekening tientallen triljoenen bedragen. Als dit gebeurt zal de vraag naar goud bij investeerders extreem urgent worden.
Athene en de machthebbende zetels in de andere probleemlanden lijken in te storten onder de politieke bezuinigingen die zijn ingesteld na de dreiging van financiële ineenstorting. Als gevolg hiervan lijkt de goudprijs verder te stijgen.