Afgelopen donderdag zijn de opties in goud en zilver geëxpireerd. De voor de banken ideale situatie waarbij zij minimaal hoefden te betalen was bij een expiratie van zilver op 18$. In werkelijkheid sloot zilver op 18.92. Wanneer de expiratie op 18$ was verlopen, hoefden de banken maar 5 miljoen $ uit te betalen, maar nu was de schade 15 miljoen.
Drie zaken zijn hier mijn inziens van belang:
1. Ook al gaan de banken onderuit tijdens een expiratie, valt de schade op zich nog reuze mee. Een extra uitbetaling van 10 miljoen is niks voor de heren;
2. Het is de banken nog wel gelukt de 19$ call-opties waardeloos te laten verlopen door de expiratie net onder de 19$ vast te pinnen;
3. Een veel belangrijker punt is dat het niet gelukt is de zilverprijs te drukken tijdens de expiratie! Jaren lang was het vaste prik tijdens de expiratie; de zilverprijs werd zo gemanipuleerd (=gedrukt) dat de optiehouder bedrogen uit kwam. Bovendien is het zo dat men wel geprobeerd heeft de zilverprijs agressief naar beneden te werken; de zilver Open Interest (=een maat voor de grootte van de posities die door vooral JP Morgan wordt ingenomen om de zilverprijs te drukken) steeg met 4500 contracten naar in totaal 129.000. De short-positie op zilver is dus flink uitgebreid zonder dat het de stijging op de zilverprijs kon tegenhouden! En u weet, een shortpositie betekent dat er iets (in dit geval zilver) verkocht wordt zonder dat de verkopende partij het zilver ook daadwerkelijk in bezit heeft. Dat betekent dat deze contracten ooit weer eens teruggedraaid moeten worden wat een enorme vraag en prijsstijging naar zilver zal veroorzaken.
De expiratie van goud gaf geen bijzonder beeld. Het is duidelijk dat zilver op dit moment het voortouw neemt. Het lijkt er dus op dat de grootbanken het steeds moeilijker krijgen in de onderdrukking van de edelmetalen.
Dit wordt ondersteund door opmerkelijke zaken die zich voordoen op de officiële edelmetaal markt, de London Metals Exchange. In het weekend van 24 juli waren plotseling geen gegevens meer beschikbaar over de handelsactiviteiten van de banken die in goud en zilver handelen. Deze informatie-stop werd vier dagen later weer opgeheven. Het lijkt erop, dat er in die periode aan een of meerdere grote partijen zoveel goud moest worden geleverd, dat men goud tekort kwam en dus feitelijk failliet was. Via de BIS, de Bank of International Settlements, de centrale bank van de centrale banken, is toen in allerijl gezorgd voor een hoeveelheid goud om de boel niet te laten klappen. Toen de boel weer op orde was, heeft men de informatie-stop weer opgeheven alsof er niets aan de hand was.
Dat de grootbanken die zich bezighouden met het onderdrukken van de prijzen van goud en zilver in de problemen komen is op zich zo gek niet. Men neemt aan dat deze banken werken met een zogenaamde Fractional Reserve Basis van ongeveer 2%. Dit betekent, dat deze banken in werkelijkheid maar 2 ounce goud hebben op elke 100 ounce die men verkoopt!
Naar verluidt is de druk op de edelmetaal banken om fysiek goud en zilver te leveren sinds de zomer enorm toegenomen. Het gebeuren geeft aan dat de onderdrukkers van goud en zilver misschien wel op het punt staan om op korte termijn de strijd te verliezen, wat de expiratie van afgelopen donderdag in een bijzonder daglicht stelt.
Wat dit gaat betekenen voor de edelmetaal muntjes die u thuis in uw sok heeft en voor de aandelen in (edelmetaal) mijnbouwbedrijven laat zich raden.
Wat zich ook laat raden is wat een mogelijk failliet van de goud- en zilveronderdrukkers gaat betekenen voor de trotse bezitters van papieren beloften op goud en zilver in de vorm van ETF’s, SLV of GLD. Op zijn best blijft u achter met een geldelijke compensatie van de zilver- en goudprijs vóór de boel klapte, terwijl de lancering in de zilver- en goudprijs die na het failliet zal volgen aan uw neus voorbij zal gaan.
Het is maar dat u het weet.
Afgelopen donderdag zijn de opties in goud en zilver geëxpireerd. De voor de banken ideale situatie waarbij zij minimaal hoefden te betalen was bij een expiratie van zilver op 18$. In werkelijkheid sloot zilver op 18.92. Wanneer de expiratie op 18$ was verlopen, hoefden de banken maar 5 miljoen $ uit te betalen, maar nu was de schade 15 miljoen.
Drie zaken zijn hier mijn inziens van belang:
1. Ook al gaan de banken onderuit tijdens een expiratie, valt de schade op zich nog reuze mee. Een extra uitbetaling van 10 miljoen is niks voor de heren;
2. Het is de banken nog wel gelukt de 19$ call-opties waardeloos te laten verlopen door de expiratie net onder de 19$ vast te pinnen;
3. Een veel belangrijker punt is dat het niet gelukt is de zilverprijs te drukken tijdens de expiratie! Jaren lang was het vaste prik tijdens de expiratie; de zilverprijs werd zo gemanipuleerd (=gedrukt) dat de optiehouder bedrogen uit kwam. Bovendien is het zo dat men wel geprobeerd heeft de zilverprijs agressief naar beneden te werken; de zilver Open Interest (=een maat voor de grootte van de posities die door vooral JP Morgan wordt ingenomen om de zilverprijs te drukken) steeg met 4500 contracten naar in totaal 129.000. De short-positie op zilver is dus flink uitgebreid zonder dat het de stijging op de zilverprijs kon tegenhouden! En u weet, een shortpositie betekent dat er iets (in dit geval zilver) verkocht wordt zonder dat de verkopende partij het zilver ook daadwerkelijk in bezit heeft. Dat betekent dat deze contracten ooit weer eens teruggedraaid moeten worden wat een enorme vraag en prijsstijging naar zilver zal veroorzaken.
De expiratie van goud gaf geen bijzonder beeld. Het is duidelijk dat zilver op dit moment het voortouw neemt. Het lijkt er dus op dat de grootbanken het steeds moeilijker krijgen in de onderdrukking van de edelmetalen.
Dit wordt ondersteund door opmerkelijke zaken die zich voordoen op de officiële edelmetaal markt, de London Metals Exchange. In het weekend van 24 juli waren plotseling geen gegevens meer beschikbaar over de handelsactiviteiten van de banken die in goud en zilver handelen. Deze informatie-stop werd vier dagen later weer opgeheven. Het lijkt erop, dat er in die periode aan een of meerdere grote partijen zoveel goud moest worden geleverd, dat men goud tekort kwam en dus feitelijk failliet was. Via de BIS, de Bank of International Settlements, de centrale bank van de centrale banken, is toen in allerijl gezorgd voor een hoeveelheid goud om de boel niet te laten klappen. Toen de boel weer op orde was, heeft men de informatie-stop weer opgeheven alsof er niets aan de hand was.
Dat de grootbanken die zich bezighouden met het onderdrukken van de prijzen van goud en zilver in de problemen komen is op zich zo gek niet. Men neemt aan dat deze banken werken met een zogenaamde Fractional Reserve Basis van ongeveer 2%. Dit betekent, dat deze banken in werkelijkheid maar 2 ounce goud hebben op elke 100 ounce die men verkoopt!
Naar verluidt is de druk op de edelmetaal banken om fysiek goud en zilver te leveren sinds de zomer enorm toegenomen. Het gebeuren geeft aan dat de onderdrukkers van goud en zilver misschien wel op het punt staan om op korte termijn de strijd te verliezen, wat de expiratie van afgelopen donderdag in een bijzonder daglicht stelt.
Wat dit gaat betekenen voor de edelmetaal muntjes die u thuis in uw sok heeft en voor de aandelen in (edelmetaal) mijnbouwbedrijven laat zich raden.
Wat zich ook laat raden is wat een mogelijk failliet van de goud- en zilveronderdrukkers gaat betekenen voor de trotse bezitters van papieren beloften op goud en zilver in de vorm van ETF’s, SLV of GLD. Op zijn best blijft u achter met een geldelijke compensatie van de zilver- en goudprijs vóór de boel klapte, terwijl de lancering in de zilver- en goudprijs die na het failliet zal volgen aan uw neus voorbij zal gaan.
Het is maar dat u het weet.