Na de speech van Bernanke op woensdag 19 juni werd het voor iedereen duidelijk. De Centrale Banken zijn klaar. De kogels voor de Bazooka’s zijn op. Het antwoord is aan de politiek en niet meer aan de centrale banken. We gaan “taperen”.
Wat zijn Centrale Banken eigenlijk?
Hier is nogal eens een misverstand over. Wat zijn het, wat kunnen ze, wat mogen ze en wat doen ze? De Centrale Bank van de VS, “Federal reserve”, afgekort FED, is een uitzondering. Hiervan zijn de grote Amerikaanse banken aandeelhouder. Maar wel met strikte verplichtingen en regels. Ooit opgesteld door de overheid. In de rest van de wereld zijn de overheden enige aandeelhouder van de Centrale Banken. Maar wel zonder zeggenschap. Centrale Bankiers hebben een eigen mandaat en strikte regels in hun statuten staan. Dit wordt bewust zo gedaan omdat het niet wenselijk is indien de overheden zelf geld gaan printen. Je kunt je voorstellen wat er dan gebeurt. Politici zijn bovendien democratisch gekozen mensen van allerlei pluimage die goed kunnen praten maar absoluut geen verstand hebben van economie of monetair beleid. Die mogen dus niet aan de knoppen en dat is maar goed ook. Alleen de nieuwe president van Japan, Abe, heeft begin dit jaar deze code overboord gegooid en een nieuwe president aangesteld op de BOJ, de Centrale Bank van Japan. Die man staat geheel naar de hand van Abe. Met de opdracht, geld printen, zo veel als maar kan en dit geld geheel in staatsleningen stoppen. Maak de Yen zo waardeloos als maar kan. Hoe dit af gaat lopen laat zich wel raden.
Centrale Banken zijn allen verenigd in de BIS (Bank for international settlements) gevestigd in Bazel. De BIS bepaalt het monetaire beleid waar de leden zich aan moeten houden. BIS is vooral bekend om de Basel 1, 2 en 3 akkoorden die zij bepalen. De akkoorden die het eigen vermogen bepalen die commerciële banken moeten aanhouden op hun balans. Daarnaast stellen ze ook regels op over liquiditeit- en solvabiliteitsposities van de commerciële banken. Commerciële banken hebben dus een beperkte ruimte waarbinnen ze mogen functioneren, opgelegd door hun toezichthouders, de Centrale banken. Als banken dus de fout ingaan, zoals in 2008 en onlangs onze SNS Reaal, dan faalt dus op de eerste plaats de toezichthouder. En dat is ook precies wat er gebeurde in 2008. De toezichthouders, Centrale banken, valt dus heel wat meer te verwijten dan de banken. De commerciële banken houden elkaar in de greep op het randje, gedwongen door concurrentie. Des de vreemder dat juist die Centrale Bankiers als helden worden gezien in deze crisis, terwijl juist dit degenen zijn die alle rotzooi veroorzaakten. Soms zelfs met opzet, zoals de vorige president van de FED, Allen Greenspan, zelf toegaf door bijvoorbeeld de rente veel te laag te zetten en de inkomenstoets op hypotheken geheel af te schaffen. De crisis ontstond juist door het knappen van de bewust opgeblazen hypotheekbubbel. Het cadeautje van Greenspan.
Wat kunnen Centrale Banken?
In de eerste plaats toezicht houden op de commerciële banken en daarvoor regels en wetten opstellen. Daarnaast zijn ze verantwoordelijk voor de geldhoeveelheid. Hiermee bewaken ze tevens de rente en inflatie. In de statuten van de ECB staat bijvoorbeeld dat ze de inflatie tussen 1% en 2% moeten handhaven. Overigens een bewezen goed gemiddelde voor een optimale economie en hoog vertrouwen van de consument en bedrijfsleven in de valuta.
Om rentes omlaag te drukken van staatsleningen van in nood verkerende overheden, kopen ze zelf de staatsleningen op. Een zekere vorm van manipulatie. Volgens de statuten van de ECB is dit overigens verboden. Daar gaan steeds de vele rechtszaken over in Duitsland, aangespannen door de Duitse staat. De Duitse staat meent dat hiermee blanco checks gegeven worden aan de knoflookregio. En daar hebben ze wel een punt. Dus buiten geldverruiming (QE) en rentes bepalen, kunnen Centrale Banken niet meer voor de economie doen.
Nu blijkt dat de QE’s niet werken en de rente al op nul staat, houd het op. Eeuwig doorgaan met leningen opkopen kan ook niet want dit verzwakt de balanspositie van de Centrale banken te veel. Technisch kan een Centrale Bank hierdoor wel degelijk failliet gaan. Trichet, de vorige president van de ECB, had hiervoor al meerdere malen gewaarschuwd. Vandaar dat hij eruit moest en Draghi hiervoor in de plaats gezet werd. Een man die zich helemaal nergens iets van aantrekt. Helaas worden presidenten van Centrale Banken wel door de politiek gekozen. Trichet had in zijn periode bij de ECB steeds veel kritiek op de politiek. En terecht. Sinds de uitbraak van de schuldencrisis deed de politiek helemaal niets. Ze bleven in het zuiden gewoon doorgaan met geld verbrassen. In Nederland ook trouwens. De Centrale banken zijn nu klaar en het antwoord ligt nu bij de politiek. Gelijk waar Trichet ook steeds voor waarschuwde.
Het antwoord van de politiek
Al met al zijn de Centrale banken nu klaar sinds de aankondiging van de veel besproken “tapering” (tempering) van de geldverruiming. Ook de BIS heeft dat besloten op 22 juni. Het drijft al meteen de rentes op staatsleningen fors omhoog. Hogere rentes op zulke extreem hoge schulden zal de overheden fataal worden. Nederland betaald jaarlijks 11 miljard rente op 1,8% rente gemiddeld. Kun je voorstellen wat er gebeurt als de rente 1% zou stijgen. Daar is die gevreesde 6 miljard bezuinigen in 2014 helemaal niks bij. De politiek had deze crisis kunnen oplossen, maar ze wilden dit niet. Eerst balkenende en Wouter Bos die zichzelf maanden opsloten in het Catshuis. De uitkomst kennen we. Cultuursubsidies, ontwikkelingshulp, integratiesubsidies e.d. mocht niet aan getornd worden. Alle linkse speeltjes bleven overeind. Daarna Rutte, Verhagen en Wilders maanden in dat Catshuis. Ook niks. Nu Rutte en Samson. Ook niks. De meerderheid in de Eerste Kamer blokkeert bovendien alle bezuinigingen. Je mag niet aan onderwijs komen, niet aan gezondheidszorg, niet aan ontwikkelingshulp, en ga zo maar door.
De bezuinigingen die er daadwerkelijk kwamen sinds 2008 waren niet meer dan druppels op een gloeiende plaat. Terwijl de uitgaven bleven stijgen en de inkomsten door de economische krimp maar bleven dalen. Ook de hervormingen zoals de handrem van de economie, het ontslagrecht, werd niet aangeraakt. Net iets wat juist een economie zo flexibel maakt zoals in de VS. De bureaucratie die bedrijven ten gronde richten, werd niets aan gedaan. Het wordt zelfs erger. Zelfs de ambtenaren van de publieke omroepen, waar massaal salarissen van rond 3x balkenendenorm worden uitgedeeld zo rond de 5 ton (Witteman en consorten), wordt niks aan gedaan. Volgens staatssecretaris Weekers zijn er in Nederland meer dan 5000 verschillende soorten fraudes met overheidsgeld. De grootschalige zorgtoeslagfraudes van Roemenen en Hongaren is daar slechts EEN van. Wordt niks aan gedaan. Het gaat gewoon door. Ze doen dus gewoon niks. Politiek die daaroverheen nog eens te maken heeft met zeer Maoïstische vakbonden zoals de FNV, die ook zekere macht hebben om de politiek in de hoek te drijven.
Verhoging belastingen
Nu overweegt men weer de BTW naar 23% te verhogen en de 1e schaal loonbelasting van 33% naar 37% op te trekken. Dus gewoon iedereen 4% + 2% = 6% koopkracht inleveren maar weer. Dus de belastingen alweer fors verhogen. De gemakkelijkste weg en het enige wat ze kunnen. Iets wat je NOOIT moet doen omdat de economie daarmee enorme schade oploopt. Bovendien leverde al die belastingverhogingen juist minder belasting op. Een citroen kun je maar een keer uitpersen. Politiek probeert die 5x uit te persen. Het leger kale kippen in Nederland groeit met de dag. En als daar dan alle veren al ruimschoots vanaf zijn, dan probeert men toch nog door te plukken. Net zolang tot helemaal niemand nog iets heeft.
Nu spreek ik over Nederland. Maar in de knoflookregio gaat dit precies zo. Spanje maakt het helemaal bont door voor vele miljarden vliegvelden te bouwen “in the middel of nowhere”, waar men zeker weet nooit een vliegtuig zal landen. Obama nog een schepje doller om zoveel mogelijk leegstaande huizen en overheidsgebouwen te slopen en daarna opnieuw op te bouwen. Dit om gemanipuleerd de bouwsector toch te laten groeien en de huizenprijzen op te jagen. Hoe ziek is dat? Alleen Duitsland was hierop een uitzondering met Merkel als “Iron lady”. Daar zijn de overheidsuitgaven wel drastisch teruggebracht met economische groei tot gevolg. Als enige land in heel Europa. Een bewijs dat het toch had gekund. Maar ook Duitsland gaat de complete Europese kar, waar steeds meer schulden in opgestapeld worden, niet trekken.
Politici blijven volhouden dat de crisis vanzelf voorbij gaat binnen twee jaar. Grote woorden als, “sterker uit de crisis komen”, “grote tekorten op de arbeidsmarkt over 2 jaar”, en ga zo maar door. Beide uitspraken horen we al regelmatig vanaf 2008. De eerste uitspraak is van de VVD, de tweede van de PVDA. Dit soort politiek gaat ons uit de crisis helpen? Vergeet het maar! Ze drijven ons gewoon het ravijn in, totdat ze er zelf ook instorten. Alles gaat slechts EEN kant op, de afgrond in. Zolang schulden maken in Europa beloond worden met subsidies en toeslagen, en sparen zwaar gestraft door hoge belastingen en eigen bijdrages, zie ik nog geen begin van de oplossing schuldencrisis. Het lijkt mij precies verkeerd om. Maar goed, politici denken daar anders over.
De voorspelling van Prechter
Zo komen we zo langzamerhand weer bij Prechter. De enige die sinds de uitbraak schuldencrisis alles tot in de kleinste details perfect heeft voorspeld. Een van de zeer weinigen die precies snapt hoe het systeem werkt aan alle kanten. Ook hij is er 100% zeker van dat politici helemaal niks gaan doen aan hun schuldenberg, star vasthouden aan de meest verkeerde beslissingen en stug doorgaan met geld over de balk smijten. Ook deze voorspelling komt vooralsnog feilloos uit. De politiek stelt steeds partijbelang boven landsbelang en crisisbeleid. De Centrale Banken kunnen op een bepaald moment niets meer doen, en de politiek wil niks doen. Op dat punt staan we nu.
Volgens Prechter zal de werkloosheid nog oplopen tot 50% van de beroepsbevolking. Ergens rond dat niveau zullen de overheden in faling gaat met alle verplichtingen. De 50% grens was in de jaren 30 en 40 ook het dieptepunt werkloosheid. Een beetje vertekent door WO2, maar toch. Rond die niveaus kun je een totaal sanering van bezittingen verwachten, gevolgd door een nieuwe start, de reset. Al dan niet in een totalitair communisme, dat weten we niet. Wat voor reset het ook zal zijn, dit kan alleen maar door het afschaffen van de huidige valuta’s, inclusief de USD. De enige manier om van de schulden af te komen. Een andere oplossing bestaat niet. We zien het steeds meer die kant op gaan. We staan nog maar aan het begin van de crisis. Werkeloosheid en faillissementen stijgen explosief op dit moment en het ergste ligt nog voor ons. Een huis vrij op naam en wat fysiek goud en zilver zal je tegen de naderende “deflationay collapse” beschermen. Veel meer kun je ook niet doen.
Al met al lopen nu de QE’s op het einde, en de politiek moet het stokje overnemen. Iets ergers kun je je haast niet voorstellen. De politiek krijgt daar overheen ook nog eens met hogere rentes op hun staatsleningen te maken. Daarbij komen er steeds opnieuw momenten dat de kiezers naar de stembus gaan. Dat is misschien nog wel het ergste wat ons zou kunnen overkomen. Op wat gaat men straks stemmen als het vertrouwen in de politiek helemaal verdwenen is? Voorlopig daalt de waarde van goud en zilver. Maar ook aandelen dalen fors, obligaties dalen fors, onroerend goed daalt fors. Er is gewoon helemaal niks meer wat stijgt. En dat is weer waar Marc Faber al vele jaren op wijst. Er komt een moment dat alles daalt in waarde. Zelfs de beste beleggers zullen maximaal de helft van hun bezit overhouden, zo zegt hij. Maar, voegt Faber er altijd weer aan toe, mijn goud en zilver verkoop ik nooit. We zullen zien wie aan het einde van deze rit het meeste overhoudt. En daar kan ik mij helemaal in vinden.
De oplossing voor de schuldencrisis, of tegenwoordig een netter nieuw woord “balanscrisis”, is aan de politiek. Daar wordt ik zeker niet vrolijker van.
Disclaimer: Artikelen geplaatst door Gerard zijn niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
Na de speech van Bernanke op woensdag 19 juni werd het voor iedereen duidelijk. De Centrale Banken zijn klaar. De kogels voor de Bazooka’s zijn op. Het antwoord is aan de politiek en niet meer aan de centrale banken. We gaan “taperen”.
Wat zijn Centrale Banken eigenlijk?
Hier is nogal eens een misverstand over. Wat zijn het, wat kunnen ze, wat mogen ze en wat doen ze? De Centrale Bank van de VS, “Federal reserve”, afgekort FED, is een uitzondering. Hiervan zijn de grote Amerikaanse banken aandeelhouder. Maar wel met strikte verplichtingen en regels. Ooit opgesteld door de overheid. In de rest van de wereld zijn de overheden enige aandeelhouder van de Centrale Banken. Maar wel zonder zeggenschap. Centrale Bankiers hebben een eigen mandaat en strikte regels in hun statuten staan. Dit wordt bewust zo gedaan omdat het niet wenselijk is indien de overheden zelf geld gaan printen. Je kunt je voorstellen wat er dan gebeurt. Politici zijn bovendien democratisch gekozen mensen van allerlei pluimage die goed kunnen praten maar absoluut geen verstand hebben van economie of monetair beleid. Die mogen dus niet aan de knoppen en dat is maar goed ook. Alleen de nieuwe president van Japan, Abe, heeft begin dit jaar deze code overboord gegooid en een nieuwe president aangesteld op de BOJ, de Centrale Bank van Japan. Die man staat geheel naar de hand van Abe. Met de opdracht, geld printen, zo veel als maar kan en dit geld geheel in staatsleningen stoppen. Maak de Yen zo waardeloos als maar kan. Hoe dit af gaat lopen laat zich wel raden.
Centrale Banken zijn allen verenigd in de BIS (Bank for international settlements) gevestigd in Bazel. De BIS bepaalt het monetaire beleid waar de leden zich aan moeten houden. BIS is vooral bekend om de Basel 1, 2 en 3 akkoorden die zij bepalen. De akkoorden die het eigen vermogen bepalen die commerciële banken moeten aanhouden op hun balans. Daarnaast stellen ze ook regels op over liquiditeit- en solvabiliteitsposities van de commerciële banken. Commerciële banken hebben dus een beperkte ruimte waarbinnen ze mogen functioneren, opgelegd door hun toezichthouders, de Centrale banken. Als banken dus de fout ingaan, zoals in 2008 en onlangs onze SNS Reaal, dan faalt dus op de eerste plaats de toezichthouder. En dat is ook precies wat er gebeurde in 2008. De toezichthouders, Centrale banken, valt dus heel wat meer te verwijten dan de banken. De commerciële banken houden elkaar in de greep op het randje, gedwongen door concurrentie. Des de vreemder dat juist die Centrale Bankiers als helden worden gezien in deze crisis, terwijl juist dit degenen zijn die alle rotzooi veroorzaakten. Soms zelfs met opzet, zoals de vorige president van de FED, Allen Greenspan, zelf toegaf door bijvoorbeeld de rente veel te laag te zetten en de inkomenstoets op hypotheken geheel af te schaffen. De crisis ontstond juist door het knappen van de bewust opgeblazen hypotheekbubbel. Het cadeautje van Greenspan.
Wat kunnen Centrale Banken?
In de eerste plaats toezicht houden op de commerciële banken en daarvoor regels en wetten opstellen. Daarnaast zijn ze verantwoordelijk voor de geldhoeveelheid. Hiermee bewaken ze tevens de rente en inflatie. In de statuten van de ECB staat bijvoorbeeld dat ze de inflatie tussen 1% en 2% moeten handhaven. Overigens een bewezen goed gemiddelde voor een optimale economie en hoog vertrouwen van de consument en bedrijfsleven in de valuta.
Om rentes omlaag te drukken van staatsleningen van in nood verkerende overheden, kopen ze zelf de staatsleningen op. Een zekere vorm van manipulatie. Volgens de statuten van de ECB is dit overigens verboden. Daar gaan steeds de vele rechtszaken over in Duitsland, aangespannen door de Duitse staat. De Duitse staat meent dat hiermee blanco checks gegeven worden aan de knoflookregio. En daar hebben ze wel een punt. Dus buiten geldverruiming (QE) en rentes bepalen, kunnen Centrale Banken niet meer voor de economie doen.
Nu blijkt dat de QE’s niet werken en de rente al op nul staat, houd het op. Eeuwig doorgaan met leningen opkopen kan ook niet want dit verzwakt de balanspositie van de Centrale banken te veel. Technisch kan een Centrale Bank hierdoor wel degelijk failliet gaan. Trichet, de vorige president van de ECB, had hiervoor al meerdere malen gewaarschuwd. Vandaar dat hij eruit moest en Draghi hiervoor in de plaats gezet werd. Een man die zich helemaal nergens iets van aantrekt. Helaas worden presidenten van Centrale Banken wel door de politiek gekozen. Trichet had in zijn periode bij de ECB steeds veel kritiek op de politiek. En terecht. Sinds de uitbraak van de schuldencrisis deed de politiek helemaal niets. Ze bleven in het zuiden gewoon doorgaan met geld verbrassen. In Nederland ook trouwens. De Centrale banken zijn nu klaar en het antwoord ligt nu bij de politiek. Gelijk waar Trichet ook steeds voor waarschuwde.
Het antwoord van de politiek
Al met al zijn de Centrale banken nu klaar sinds de aankondiging van de veel besproken “tapering” (tempering) van de geldverruiming. Ook de BIS heeft dat besloten op 22 juni. Het drijft al meteen de rentes op staatsleningen fors omhoog. Hogere rentes op zulke extreem hoge schulden zal de overheden fataal worden. Nederland betaald jaarlijks 11 miljard rente op 1,8% rente gemiddeld. Kun je voorstellen wat er gebeurt als de rente 1% zou stijgen. Daar is die gevreesde 6 miljard bezuinigen in 2014 helemaal niks bij. De politiek had deze crisis kunnen oplossen, maar ze wilden dit niet. Eerst balkenende en Wouter Bos die zichzelf maanden opsloten in het Catshuis. De uitkomst kennen we. Cultuursubsidies, ontwikkelingshulp, integratiesubsidies e.d. mocht niet aan getornd worden. Alle linkse speeltjes bleven overeind. Daarna Rutte, Verhagen en Wilders maanden in dat Catshuis. Ook niks. Nu Rutte en Samson. Ook niks. De meerderheid in de Eerste Kamer blokkeert bovendien alle bezuinigingen. Je mag niet aan onderwijs komen, niet aan gezondheidszorg, niet aan ontwikkelingshulp, en ga zo maar door.
De bezuinigingen die er daadwerkelijk kwamen sinds 2008 waren niet meer dan druppels op een gloeiende plaat. Terwijl de uitgaven bleven stijgen en de inkomsten door de economische krimp maar bleven dalen. Ook de hervormingen zoals de handrem van de economie, het ontslagrecht, werd niet aangeraakt. Net iets wat juist een economie zo flexibel maakt zoals in de VS. De bureaucratie die bedrijven ten gronde richten, werd niets aan gedaan. Het wordt zelfs erger. Zelfs de ambtenaren van de publieke omroepen, waar massaal salarissen van rond 3x balkenendenorm worden uitgedeeld zo rond de 5 ton (Witteman en consorten), wordt niks aan gedaan. Volgens staatssecretaris Weekers zijn er in Nederland meer dan 5000 verschillende soorten fraudes met overheidsgeld. De grootschalige zorgtoeslagfraudes van Roemenen en Hongaren is daar slechts EEN van. Wordt niks aan gedaan. Het gaat gewoon door. Ze doen dus gewoon niks. Politiek die daaroverheen nog eens te maken heeft met zeer Maoïstische vakbonden zoals de FNV, die ook zekere macht hebben om de politiek in de hoek te drijven.
Verhoging belastingen
Nu overweegt men weer de BTW naar 23% te verhogen en de 1e schaal loonbelasting van 33% naar 37% op te trekken. Dus gewoon iedereen 4% + 2% = 6% koopkracht inleveren maar weer. Dus de belastingen alweer fors verhogen. De gemakkelijkste weg en het enige wat ze kunnen. Iets wat je NOOIT moet doen omdat de economie daarmee enorme schade oploopt. Bovendien leverde al die belastingverhogingen juist minder belasting op. Een citroen kun je maar een keer uitpersen. Politiek probeert die 5x uit te persen. Het leger kale kippen in Nederland groeit met de dag. En als daar dan alle veren al ruimschoots vanaf zijn, dan probeert men toch nog door te plukken. Net zolang tot helemaal niemand nog iets heeft.
Nu spreek ik over Nederland. Maar in de knoflookregio gaat dit precies zo. Spanje maakt het helemaal bont door voor vele miljarden vliegvelden te bouwen “in the middel of nowhere”, waar men zeker weet nooit een vliegtuig zal landen. Obama nog een schepje doller om zoveel mogelijk leegstaande huizen en overheidsgebouwen te slopen en daarna opnieuw op te bouwen. Dit om gemanipuleerd de bouwsector toch te laten groeien en de huizenprijzen op te jagen. Hoe ziek is dat? Alleen Duitsland was hierop een uitzondering met Merkel als “Iron lady”. Daar zijn de overheidsuitgaven wel drastisch teruggebracht met economische groei tot gevolg. Als enige land in heel Europa. Een bewijs dat het toch had gekund. Maar ook Duitsland gaat de complete Europese kar, waar steeds meer schulden in opgestapeld worden, niet trekken.
Politici blijven volhouden dat de crisis vanzelf voorbij gaat binnen twee jaar. Grote woorden als, “sterker uit de crisis komen”, “grote tekorten op de arbeidsmarkt over 2 jaar”, en ga zo maar door. Beide uitspraken horen we al regelmatig vanaf 2008. De eerste uitspraak is van de VVD, de tweede van de PVDA. Dit soort politiek gaat ons uit de crisis helpen? Vergeet het maar! Ze drijven ons gewoon het ravijn in, totdat ze er zelf ook instorten. Alles gaat slechts EEN kant op, de afgrond in. Zolang schulden maken in Europa beloond worden met subsidies en toeslagen, en sparen zwaar gestraft door hoge belastingen en eigen bijdrages, zie ik nog geen begin van de oplossing schuldencrisis. Het lijkt mij precies verkeerd om. Maar goed, politici denken daar anders over.
De voorspelling van Prechter
Zo komen we zo langzamerhand weer bij Prechter. De enige die sinds de uitbraak schuldencrisis alles tot in de kleinste details perfect heeft voorspeld. Een van de zeer weinigen die precies snapt hoe het systeem werkt aan alle kanten. Ook hij is er 100% zeker van dat politici helemaal niks gaan doen aan hun schuldenberg, star vasthouden aan de meest verkeerde beslissingen en stug doorgaan met geld over de balk smijten. Ook deze voorspelling komt vooralsnog feilloos uit. De politiek stelt steeds partijbelang boven landsbelang en crisisbeleid. De Centrale Banken kunnen op een bepaald moment niets meer doen, en de politiek wil niks doen. Op dat punt staan we nu.
Volgens Prechter zal de werkloosheid nog oplopen tot 50% van de beroepsbevolking. Ergens rond dat niveau zullen de overheden in faling gaat met alle verplichtingen. De 50% grens was in de jaren 30 en 40 ook het dieptepunt werkloosheid. Een beetje vertekent door WO2, maar toch. Rond die niveaus kun je een totaal sanering van bezittingen verwachten, gevolgd door een nieuwe start, de reset. Al dan niet in een totalitair communisme, dat weten we niet. Wat voor reset het ook zal zijn, dit kan alleen maar door het afschaffen van de huidige valuta’s, inclusief de USD. De enige manier om van de schulden af te komen. Een andere oplossing bestaat niet. We zien het steeds meer die kant op gaan. We staan nog maar aan het begin van de crisis. Werkeloosheid en faillissementen stijgen explosief op dit moment en het ergste ligt nog voor ons. Een huis vrij op naam en wat fysiek goud en zilver zal je tegen de naderende “deflationay collapse” beschermen. Veel meer kun je ook niet doen.
Al met al lopen nu de QE’s op het einde, en de politiek moet het stokje overnemen. Iets ergers kun je je haast niet voorstellen. De politiek krijgt daar overheen ook nog eens met hogere rentes op hun staatsleningen te maken. Daarbij komen er steeds opnieuw momenten dat de kiezers naar de stembus gaan. Dat is misschien nog wel het ergste wat ons zou kunnen overkomen. Op wat gaat men straks stemmen als het vertrouwen in de politiek helemaal verdwenen is? Voorlopig daalt de waarde van goud en zilver. Maar ook aandelen dalen fors, obligaties dalen fors, onroerend goed daalt fors. Er is gewoon helemaal niks meer wat stijgt. En dat is weer waar Marc Faber al vele jaren op wijst. Er komt een moment dat alles daalt in waarde. Zelfs de beste beleggers zullen maximaal de helft van hun bezit overhouden, zo zegt hij. Maar, voegt Faber er altijd weer aan toe, mijn goud en zilver verkoop ik nooit. We zullen zien wie aan het einde van deze rit het meeste overhoudt. En daar kan ik mij helemaal in vinden.
De oplossing voor de schuldencrisis, of tegenwoordig een netter nieuw woord “balanscrisis”, is aan de politiek. Daar wordt ik zeker niet vrolijker van.
Disclaimer: Artikelen geplaatst door Gerard zijn niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.