De hamvraag waar menig investeerder in edelmetalen zich mee bezig houdt is de vraag wanneer goud en zilver nu eens eindelijk gaan knallen. De goud~ en zilverprijs daalt nu al zo’n twee jaar, en de mijnaandelen waren hier al een aantal maanden eerder aan begonnen. Zoals u zult weten worden de goud- en zilverprijs vastgesteld in New York en London, beiden zetel van de Westerse bancaire hegemonie. Die prijsbepaling vindt onder hoogst opmerkelijk omstandigheden plaats, aangezien er bijvoorbeeld in London ruim 400 keer meer handel in goud plaats vindt dan dat er gedolven wordt. Hoewel de wereldvoorraad aan goud elk jaar zo’n 1 % groeit door mijnbouw, bevindt het meeste goud zich bij eigenaren die niet snel hun goud van de hand zullen doen, zeker niet bij de huidige weggeefprijzen. De prijsbepaling van goud en zilver worden dus niet bepaald door vraag en aanbod, maar op grond van papieren beloften tot levering.
Dat London en New York nog steeds de prijzen voor beide edelmetalen bepalen worden nog vreemder als u bedenkt dat op de beurs in Shanghai de afgelopen twee maanden al evenveel fysiek goud is verhandeld als in deze periode op wereldschaal is gemijnd. De fysieke leveringen vanuit de COMEX vallen daarbij geheel in het niet, en toch is het deze laatste beurs die mede bepaald hoe goud en zilver in onze euro’s en dollars geprijsd wordt. Kortom, daar is iets fundamenteels mis.
Hoe dat komt is mijn inziens heel simpel: niemand heeft er nu nog belang bij dat goud en zilver hun werkelijke waarden krijgen toegewezen. De oude economische machten niet, omdat een hoge goud~ en zilverprijs gelijk staat aan een laag vertrouwen in hun ongedekte muntsoorten, en de komende supermacht nog niet omdat men nu nog hun overdaad aan euro’s en dollars kan inwisselen tegen goud en zilver.
En dit inwisselen voltrekt zich in snel tempo, als we bijvoorbeeld allen al kijken hoe de goudvoorraad op de COMEX zich aan het ontwikkelen is vanaf eind vorig jaar.
Of is het de economie van de uitgever van de wereld-reservemunt, die ondanks het gechicaneer met de goud en zilverprijs alleen al op grond van een florerende economie het alleenrecht heeft op het uitgeven van een ongedekte wereldmunt? Een blik op het percentage van het Amerikaans Bruto Nationaal Product op het BNP van de wereld geeft echter een heel ander beeld….
Kortom, zowel de kracht van de Amerikaanse economie als het aandeel in de handel in de fysieke goud~ en zilvermarkt kunnen dus niet de reden zijn de goud- en zilverprijs nog steeds bepaald worden door de Westerse banken.
Tot op dit moment heeft echter geen van beide machtsblokken er belang bij om dit wankel evenwicht om te doen vallen: China en consorten verwerven zo het nieuwe geld, en de VS houdt de macht nog even en sorteert voor door de eigen bevolking op grond van een imaginaire terreurdreiging steeds meer rechten te ontnemen.
Er zijn echter belangrijke signalen die op een spoedige kanteling van dit broze evenwicht wijzen. Zo zijn de grote Amerikaanse banken bezig hun shortpositie in goud om te draaien, waardoor men gaat profiteren van een stijging van de goudprijs. Daarnaast is China druk bezig van haar eigen munt, de yuan, een internationaal te gebruiken wisseleenheid te maken. En is in Europa alles in gereedheid gebracht om het te verwachten omvallen van banken direct op de bevolking af te gaan wentelen.
Maar op korte termijn is vooral de stijging van 10- jaars staatsleningen van de VS van belang, die de druk op het schuld-overladen systeem fors onder druk. Doe daar nog de nodige geopolitieke spanningen bij, zoals de situatie in Egypte die uit de hand aan het lopen is en die de doorvoer van olie in het Suez kanaal kan gaan bedreigen, en het wachten is op de volgende uitbraak die 2008 zal doen verbleken. Bijna net zo zeker als 1+1=2.
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
De hamvraag waar menig investeerder in edelmetalen zich mee bezig houdt is de vraag wanneer goud en zilver nu eens eindelijk gaan knallen. De goud~ en zilverprijs daalt nu al zo’n twee jaar, en de mijnaandelen waren hier al een aantal maanden eerder aan begonnen. Zoals u zult weten worden de goud- en zilverprijs vastgesteld in New York en London, beiden zetel van de Westerse bancaire hegemonie. Die prijsbepaling vindt onder hoogst opmerkelijk omstandigheden plaats, aangezien er bijvoorbeeld in London ruim 400 keer meer handel in goud plaats vindt dan dat er gedolven wordt. Hoewel de wereldvoorraad aan goud elk jaar zo’n 1 % groeit door mijnbouw, bevindt het meeste goud zich bij eigenaren die niet snel hun goud van de hand zullen doen, zeker niet bij de huidige weggeefprijzen. De prijsbepaling van goud en zilver worden dus niet bepaald door vraag en aanbod, maar op grond van papieren beloften tot levering.
Dat London en New York nog steeds de prijzen voor beide edelmetalen bepalen worden nog vreemder als u bedenkt dat op de beurs in Shanghai de afgelopen twee maanden al evenveel fysiek goud is verhandeld als in deze periode op wereldschaal is gemijnd. De fysieke leveringen vanuit de COMEX vallen daarbij geheel in het niet, en toch is het deze laatste beurs die mede bepaald hoe goud en zilver in onze euro’s en dollars geprijsd wordt. Kortom, daar is iets fundamenteels mis.
Hoe dat komt is mijn inziens heel simpel: niemand heeft er nu nog belang bij dat goud en zilver hun werkelijke waarden krijgen toegewezen. De oude economische machten niet, omdat een hoge goud~ en zilverprijs gelijk staat aan een laag vertrouwen in hun ongedekte muntsoorten, en de komende supermacht nog niet omdat men nu nog hun overdaad aan euro’s en dollars kan inwisselen tegen goud en zilver.
En dit inwisselen voltrekt zich in snel tempo, als we bijvoorbeeld allen al kijken hoe de goudvoorraad op de COMEX zich aan het ontwikkelen is vanaf eind vorig jaar.
Of is het de economie van de uitgever van de wereld-reservemunt, die ondanks het gechicaneer met de goud en zilverprijs alleen al op grond van een florerende economie het alleenrecht heeft op het uitgeven van een ongedekte wereldmunt? Een blik op het percentage van het Amerikaans Bruto Nationaal Product op het BNP van de wereld geeft echter een heel ander beeld….
Kortom, zowel de kracht van de Amerikaanse economie als het aandeel in de handel in de fysieke goud~ en zilvermarkt kunnen dus niet de reden zijn de goud- en zilverprijs nog steeds bepaald worden door de Westerse banken.
Tot op dit moment heeft echter geen van beide machtsblokken er belang bij om dit wankel evenwicht om te doen vallen: China en consorten verwerven zo het nieuwe geld, en de VS houdt de macht nog even en sorteert voor door de eigen bevolking op grond van een imaginaire terreurdreiging steeds meer rechten te ontnemen.
Er zijn echter belangrijke signalen die op een spoedige kanteling van dit broze evenwicht wijzen. Zo zijn de grote Amerikaanse banken bezig hun shortpositie in goud om te draaien, waardoor men gaat profiteren van een stijging van de goudprijs. Daarnaast is China druk bezig van haar eigen munt, de yuan, een internationaal te gebruiken wisseleenheid te maken. En is in Europa alles in gereedheid gebracht om het te verwachten omvallen van banken direct op de bevolking af te gaan wentelen.
Maar op korte termijn is vooral de stijging van 10- jaars staatsleningen van de VS van belang, die de druk op het schuld-overladen systeem fors onder druk. Doe daar nog de nodige geopolitieke spanningen bij, zoals de situatie in Egypte die uit de hand aan het lopen is en die de doorvoer van olie in het Suez kanaal kan gaan bedreigen, en het wachten is op de volgende uitbraak die 2008 zal doen verbleken. Bijna net zo zeker als 1+1=2.
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.