De Dow Jones stijgt, en zo wordt de Amerikaanse bevolking in de juiste stemming gebracht voor de komende presidentsverkiezingen. Het is echter de vraag of voor die tijd het bouwwerk niet in elkaar dondert. Je kunt het huis immers nog zo fraai behangen, als de muren het begeven stort de boel toch gewoon in elkaar.
Een fraai voorbeeld van dat behangen zijn de maandelijkse werkgelegenheidscijfers.
De Amerikaanse bevolking groeit, en heeft derhalve elke maand 140.000 banen nodig om de werkgelegenheid op peil te houden. In dit overzicht vindt u onder het kopje ‘origineel’ de door de Amerikaanse overheid uitgebrachte werkgelegenheidscijfers. Later worden deze herzien, wanneer men de tijd heeft gehad alle factoren door te rekenen en te betrekken in de definitieve vaststelling.
Het fraaiste is echter het BD model, het birth death model, een uit de statistiek afkomstig rekenmodel om rekening te houden met het aantal geboortes en sterftes in de werkgelegenheidscijfers. Dit model wordt gebruikt in de bepaling van deze cijfers. En wat blijkt? Zonder deze statistische hocuspocus blijken er niet elke maand de benodigde 140.000 banen bij te komen, maar blijkt men er gemiddeld zo’n 90.000 maandelijks te verliezen.
| maand |
origineel |
herzien |
BD- model |
netto |
| maart |
+153k |
+133k |
+90k |
+43k |
| april |
+115k |
+68k |
+206k |
minus 138k |
| mei |
+69k |
+77k |
+204k |
minus 127k |
| juni |
+80k |
|
+124k |
minus 44k |
Een beter beeld krijgt u echter door het brandstofverbruik in de VS te bekijken, als maat voor de gang van zaken in de Amerikaanse economie. Zoals u kunt zien is het brandstofverbruik zo’n 50 % gekelderd. Zuiniger motoren zullen ongetwijfeld een rol spelen, en wellicht nog enkele andere, maar het grote beeld is dat van een instortend bouwwerk.
Was dit nu alles, was de situatie ernstig maar wellicht niet hopeloos. Echt hopeloos wordt het als u zich bedenkt dat de Amerikaanse economie, en in grote mate geldt dit voor het hele Westen, de laatste 15 jaar heeft gedreven op een kurk van alsmaar uitdijende schulden. Schulden gemaakt door de overheden, schulden gemaakt door de burgers door de alsmaar duurder wordende huizen te bekostigen of te belenen, en hier bovenop een bankensysteem wat druk bezig is het economisch bestel op te blazen. Voeg hier regelrechte fraude en oplichterij aan toe (denk aan het Libor-schandaal) door de grootste banken en het feest is compleet.
Ondertussen is Europa bezig uit elkaar te scheuren, met enerzijds Duitsland, Nederland en Finland, en anderzijds de landen met een centrale bank onder leiding van een Goldman Sachs leerling.
En terwijl de Westerse valuta bezig zijn met een race naar de bodem van de oceaan ( nu daalt de euro sneller, over een tijdje zal de dollar echter sneller gaan dalen) blijven er uiteindelijk maar twee vormen van geld over: goud en zilver.
Laat u niet in de luren leggen door de periode van stilstand en achteruitgang die beide edelmetalen in prijs hebben doorgemaakt. Op een schaal die niet eerder is voorgekomen wordt door de grote niet-Westerse mogendheden goud en zilver ingekocht. Dat dit nog niet in de zilverprijs en goudprijs tot uiting is gekomen kan aan twee dingen liggen; enerzijds onderdrukken de Westerse banken beide edelmetalen zoveel mogelijk in prijs vanwege het kanarie-in-de mijn-effect, en anderzijds zal het Oosten ook zijn best doen om de prijs nog zo laag mogelijk te houden teneinde zoveel mogelijk in te kunnen slaan. Tot het spul op is, of het prijsvormend corrupte systeem van de Comex ten onder gaat aan zijn eigen falen.
Maar op korte termijn kunnen we ons gaan opmaken voor een ronde QE3. Wanneer dat zal komen is ongewis, maar dàt het zal komen lijkt onomstotelijk vast te staan. De raderen van de economie komen immers steeds meer knarsend tot stilstand, en de zittende macht zal zijn geliefde banksysteem niet zo maar uit handen willen geven.
met dank aan Jim Willy’s Hattrick letter,
Zilverpaul
Silverstocks.nl
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
De Dow Jones stijgt, en zo wordt de Amerikaanse bevolking in de juiste stemming gebracht voor de komende presidentsverkiezingen. Het is echter de vraag of voor die tijd het bouwwerk niet in elkaar dondert. Je kunt het huis immers nog zo fraai behangen, als de muren het begeven stort de boel toch gewoon in elkaar.
Een fraai voorbeeld van dat behangen zijn de maandelijkse werkgelegenheidscijfers.
De Amerikaanse bevolking groeit, en heeft derhalve elke maand 140.000 banen nodig om de werkgelegenheid op peil te houden. In dit overzicht vindt u onder het kopje ‘origineel’ de door de Amerikaanse overheid uitgebrachte werkgelegenheidscijfers. Later worden deze herzien, wanneer men de tijd heeft gehad alle factoren door te rekenen en te betrekken in de definitieve vaststelling.
Het fraaiste is echter het BD model, het birth death model, een uit de statistiek afkomstig rekenmodel om rekening te houden met het aantal geboortes en sterftes in de werkgelegenheidscijfers. Dit model wordt gebruikt in de bepaling van deze cijfers. En wat blijkt? Zonder deze statistische hocuspocus blijken er niet elke maand de benodigde 140.000 banen bij te komen, maar blijkt men er gemiddeld zo’n 90.000 maandelijks te verliezen.
Een beter beeld krijgt u echter door het brandstofverbruik in de VS te bekijken, als maat voor de gang van zaken in de Amerikaanse economie. Zoals u kunt zien is het brandstofverbruik zo’n 50 % gekelderd. Zuiniger motoren zullen ongetwijfeld een rol spelen, en wellicht nog enkele andere, maar het grote beeld is dat van een instortend bouwwerk.
Was dit nu alles, was de situatie ernstig maar wellicht niet hopeloos. Echt hopeloos wordt het als u zich bedenkt dat de Amerikaanse economie, en in grote mate geldt dit voor het hele Westen, de laatste 15 jaar heeft gedreven op een kurk van alsmaar uitdijende schulden. Schulden gemaakt door de overheden, schulden gemaakt door de burgers door de alsmaar duurder wordende huizen te bekostigen of te belenen, en hier bovenop een bankensysteem wat druk bezig is het economisch bestel op te blazen. Voeg hier regelrechte fraude en oplichterij aan toe (denk aan het Libor-schandaal) door de grootste banken en het feest is compleet.
Ondertussen is Europa bezig uit elkaar te scheuren, met enerzijds Duitsland, Nederland en Finland, en anderzijds de landen met een centrale bank onder leiding van een Goldman Sachs leerling.
En terwijl de Westerse valuta bezig zijn met een race naar de bodem van de oceaan ( nu daalt de euro sneller, over een tijdje zal de dollar echter sneller gaan dalen) blijven er uiteindelijk maar twee vormen van geld over: goud en zilver.
Laat u niet in de luren leggen door de periode van stilstand en achteruitgang die beide edelmetalen in prijs hebben doorgemaakt. Op een schaal die niet eerder is voorgekomen wordt door de grote niet-Westerse mogendheden goud en zilver ingekocht. Dat dit nog niet in de zilverprijs en goudprijs tot uiting is gekomen kan aan twee dingen liggen; enerzijds onderdrukken de Westerse banken beide edelmetalen zoveel mogelijk in prijs vanwege het kanarie-in-de mijn-effect, en anderzijds zal het Oosten ook zijn best doen om de prijs nog zo laag mogelijk te houden teneinde zoveel mogelijk in te kunnen slaan. Tot het spul op is, of het prijsvormend corrupte systeem van de Comex ten onder gaat aan zijn eigen falen.
Maar op korte termijn kunnen we ons gaan opmaken voor een ronde QE3. Wanneer dat zal komen is ongewis, maar dàt het zal komen lijkt onomstotelijk vast te staan. De raderen van de economie komen immers steeds meer knarsend tot stilstand, en de zittende macht zal zijn geliefde banksysteem niet zo maar uit handen willen geven.
met dank aan Jim Willy’s Hattrick letter,
Zilverpaul
Silverstocks.nl
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.