De economie wereldwijd lijkt af te toppen. Precies op het moment dat de schuldencrisis voorbij is. Wat heet voorbij, het is alleen tijdelijk onder controle. Meer mag je het niet noemen. De schulden zelf werden wel steeds hoger. De economische groei waar iedereen zo positief over gestemd was de afgelopen maanden, was niet meer dan uit de recessie komen. De VS kende daarna alweer een krimp van 1% in Q1. De strenge winter kreeg de schuld. Japan kende wel een respectabele groei in Q1. Geheel gedreven door de koopzuchtige Japanse consument. Een nepgroei, want dit vond plaats vlak voor de BTW verhoging van 5% naar 8%. Daarom mag men van Q2 meer duidelijkheid verwachten. De stijging van aandelen lijken een sterkere economie te bevestigen.Maar dit is schijn. De stijging werd maar door weinig aandelen gedragen.
Binnen de indexen zelf vond onafgebroken hoge volatiliteit plaats. Op zich is dat niet gezond en uiteindelijk waren het enkele grote multinationals die verantwoordelijk waren voor de stijging. Veel midcappers verdwenen van de beurs of leden megaverliezen. Bij small caps en MKB is het nog veel slechter gesteld. Hier bleef het, en blijft nog steeds, faillissementen regenen. Doordat bijna geen enkel bedrijf durft te investeren of uit te breiden, werden er onafgebroken aandelen ingekocht en uitgekeerd als dividend. Minder aandelen betekent natuurlijk een hogere winst per aandeel. En dit laatste was de belangrijkste reden dat aandelen van die grote multinationals maar bleven stijgen. In feite werd er meer winst gemaakt door in te krimpen. Dit gebeurde bij vrijwel alle grote multinationals. Vervolgens waren het juist de multinationals die door dure innovaties in automatisering en efficiëntie het konden permitteren om duizenden arbeidsplaatsen te saneren. Daarnaast kon het nieuwe geld alleen maar naar aandelen stromen omdat er geen alternatieven meer over bleven. De rentes op obligaties worden gewoon veel te laag gehouden door de centrale banken. Er is ook geen enkele redelijke verhouding meer met de risicotoeslag hierin. Echte groei vond er dus niet plaats. Aandelenmarkten waren deze keer géén spiegel meer van de economie zoals dat in normale tijden wel het geval was.
Het zijn andere tijden zoals we die kennen vanuit het verleden. Veel mensen moeten er nog aan wennen. Ondanks lage rente wordt er bijna niet meer geïnvesteerd in de economie. En veel lager kan de rente niet meer. De werkloosheid blijft hoog en de arbeidsparticipatie (de enige echte graadmeter van werkloosheid) blijft fors stijgen.
Deze ontwikkelingen hebben alles te maken met de goud- en zilverprijs. Doordat de vraag naar geld steeds minder wordt, wordt deflatie een steeds groter gevaar. Goud doet het juist goed bij hoge groei en hoge inflatie. Hoge groei en hoge inflatie zullen voor langere tijd niet meer aanwezig zijn in Westerse economieën. Deflatie zal het “hot item” worden van de komende jaren. Ook de inflatie in de VS is volgens de meest recente CPI cijfers nu onder de 1% aanbeland. En de trend blijft dalende. Echt geen goed nieuws voor goud en zilver. Toch blijft de vraag naar goud groot in vooral Azië. Dit houdt de vraag naar goud in evenwicht met het aanbod. In opkomende markten speelt het deflatieprobleem niet. Sterker nog, daar heeft men te maken met stijgende koopkracht wat als meest inflatie opdrijvende factor geldt. Dit alles houdt goudprijs gevangen in een langdurig zijwaarts spoor.
De mooie eigenschap van goud en zilver
De mooie eigenschap is dat er een minimumprijs aan vast zit. Iets wat aandelen niet hebben. Bedrijven kunnen failliet gaan. Dan gaan hun aandelen naar nul. Goud gaat nooit naar nul. De minimumprijs van goud wordt voor het grootste gedeelte bepaald door de mijnkosten. Die zijn wel sterk variabel per mijn of gebied, maar de grootst gemene deler ligt rond de 1200 USD per ounce. Dat betekent dat onder de 1200 te veel mijnen gesloten worden en de productie sterk zal afnemen. Sluiten van mijnen is vaak definitief. Het opnieuw opstarten van een mijn is niet meer rendabel vanwege de hoge kosten daarvan. Bij zilver liggen de mijnkosten wat ingewikkelder. Zilver is veelal een bijproduct van zink. Goud is dat ook vaak bij koper, maar in veel mindere mate.
Toch zagen we in het verleden wel vaker mijnsluitingen door te lage grondstofprijs. Mijnen waar toch nog behoorlijk wat in de grond zat. Het kan dus wel. Vaak had dit te maken met nieuwe vindplaatsen met lagere kosten. Stel nu dat de vraag naar goud echt zo dramatisch zou afnemen dat het onder de 1200 USD zakt. Dan nog heb je te maken met een blijvende afname van de productie en daarmee het aanbod. Een aanbod welke toch al steeds zwaarder onder druk staat omdat de high grade mijnen steeds meer uitgeput raken. Er komen ook bijna geen nieuwe vindplaatsen meer bij. Doordat de high grade mijnen verdwijnen, blijven er alleen de low grade mijnen over. Deze mijnen hebben veel hogere productiekosten. Dit maakt dat de productiekosten sterk zullen oplopen de komende jaren. Dus langdurig kan de prijs van goud niet tussen 1200 en 1300 kunnen blijven zonder dramatische terugval van productie. Het aanbod van goud uit de kopermijnen is bij lange na niet genoeg om de vraag op te vangen. Laag aanbod zal uiteindelijk de prijs opdrijven. Daarom staat een vaste bodem van 1200 niet voor lange tijd vast. Die minimumprijs zal onvermijdelijk op blijven lopen naarmate de productie afneemt. Dit kon wel eens harder gaan dan menigeen nu denkt. Dan praat ik nog niet eens over een nieuwe schuldencrisis, nieuwe financiële crisis, monetaire crisis of oorlog. Allemaal zaken die gewoon boven ons hoofd blijven hangen als een zwaard van Damocles. In zulke situatie zal de vraag naar goud exploderen.
Natuurlijk, tijdelijk is de schuldencrisis onder controle en de dreiging van inflatie is geheel verdwenen. Maar de schulden werden wel hoger en hoger, en al dat bijgeprint geld ligt er nog allemaal. Opgelost is er helemaal niks. Het is allemaal niet wat het lijkt. Wat nu niet is, kan heel snel komen. De wereld staat bol van onverwachte veranderingen. Ga je afwachten totdat goud weer een veilige haven wordt? Dan ben je gegarandeerd te laat. Wanneer kun je nog voordeliger kopen dan aan de netto productieprijs?
Disclaimer: Artikelen geplaatst door Gerard zijn niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
De economie wereldwijd lijkt af te toppen. Precies op het moment dat de schuldencrisis voorbij is. Wat heet voorbij, het is alleen tijdelijk onder controle. Meer mag je het niet noemen. De schulden zelf werden wel steeds hoger. De economische groei waar iedereen zo positief over gestemd was de afgelopen maanden, was niet meer dan uit de recessie komen. De VS kende daarna alweer een krimp van 1% in Q1. De strenge winter kreeg de schuld. Japan kende wel een respectabele groei in Q1. Geheel gedreven door de koopzuchtige Japanse consument. Een nepgroei, want dit vond plaats vlak voor de BTW verhoging van 5% naar 8%. Daarom mag men van Q2 meer duidelijkheid verwachten. De stijging van aandelen lijken een sterkere economie te bevestigen.Maar dit is schijn. De stijging werd maar door weinig aandelen gedragen.
Binnen de indexen zelf vond onafgebroken hoge volatiliteit plaats. Op zich is dat niet gezond en uiteindelijk waren het enkele grote multinationals die verantwoordelijk waren voor de stijging. Veel midcappers verdwenen van de beurs of leden megaverliezen. Bij small caps en MKB is het nog veel slechter gesteld. Hier bleef het, en blijft nog steeds, faillissementen regenen. Doordat bijna geen enkel bedrijf durft te investeren of uit te breiden, werden er onafgebroken aandelen ingekocht en uitgekeerd als dividend. Minder aandelen betekent natuurlijk een hogere winst per aandeel. En dit laatste was de belangrijkste reden dat aandelen van die grote multinationals maar bleven stijgen. In feite werd er meer winst gemaakt door in te krimpen. Dit gebeurde bij vrijwel alle grote multinationals. Vervolgens waren het juist de multinationals die door dure innovaties in automatisering en efficiëntie het konden permitteren om duizenden arbeidsplaatsen te saneren. Daarnaast kon het nieuwe geld alleen maar naar aandelen stromen omdat er geen alternatieven meer over bleven. De rentes op obligaties worden gewoon veel te laag gehouden door de centrale banken. Er is ook geen enkele redelijke verhouding meer met de risicotoeslag hierin. Echte groei vond er dus niet plaats. Aandelenmarkten waren deze keer géén spiegel meer van de economie zoals dat in normale tijden wel het geval was.
Het zijn andere tijden zoals we die kennen vanuit het verleden. Veel mensen moeten er nog aan wennen. Ondanks lage rente wordt er bijna niet meer geïnvesteerd in de economie. En veel lager kan de rente niet meer. De werkloosheid blijft hoog en de arbeidsparticipatie (de enige echte graadmeter van werkloosheid) blijft fors stijgen.
Deze ontwikkelingen hebben alles te maken met de goud- en zilverprijs. Doordat de vraag naar geld steeds minder wordt, wordt deflatie een steeds groter gevaar. Goud doet het juist goed bij hoge groei en hoge inflatie. Hoge groei en hoge inflatie zullen voor langere tijd niet meer aanwezig zijn in Westerse economieën. Deflatie zal het “hot item” worden van de komende jaren. Ook de inflatie in de VS is volgens de meest recente CPI cijfers nu onder de 1% aanbeland. En de trend blijft dalende. Echt geen goed nieuws voor goud en zilver. Toch blijft de vraag naar goud groot in vooral Azië. Dit houdt de vraag naar goud in evenwicht met het aanbod. In opkomende markten speelt het deflatieprobleem niet. Sterker nog, daar heeft men te maken met stijgende koopkracht wat als meest inflatie opdrijvende factor geldt. Dit alles houdt goudprijs gevangen in een langdurig zijwaarts spoor.
De mooie eigenschap van goud en zilver
De mooie eigenschap is dat er een minimumprijs aan vast zit. Iets wat aandelen niet hebben. Bedrijven kunnen failliet gaan. Dan gaan hun aandelen naar nul. Goud gaat nooit naar nul. De minimumprijs van goud wordt voor het grootste gedeelte bepaald door de mijnkosten. Die zijn wel sterk variabel per mijn of gebied, maar de grootst gemene deler ligt rond de 1200 USD per ounce. Dat betekent dat onder de 1200 te veel mijnen gesloten worden en de productie sterk zal afnemen. Sluiten van mijnen is vaak definitief. Het opnieuw opstarten van een mijn is niet meer rendabel vanwege de hoge kosten daarvan. Bij zilver liggen de mijnkosten wat ingewikkelder. Zilver is veelal een bijproduct van zink. Goud is dat ook vaak bij koper, maar in veel mindere mate.
Toch zagen we in het verleden wel vaker mijnsluitingen door te lage grondstofprijs. Mijnen waar toch nog behoorlijk wat in de grond zat. Het kan dus wel. Vaak had dit te maken met nieuwe vindplaatsen met lagere kosten. Stel nu dat de vraag naar goud echt zo dramatisch zou afnemen dat het onder de 1200 USD zakt. Dan nog heb je te maken met een blijvende afname van de productie en daarmee het aanbod. Een aanbod welke toch al steeds zwaarder onder druk staat omdat de high grade mijnen steeds meer uitgeput raken. Er komen ook bijna geen nieuwe vindplaatsen meer bij. Doordat de high grade mijnen verdwijnen, blijven er alleen de low grade mijnen over. Deze mijnen hebben veel hogere productiekosten. Dit maakt dat de productiekosten sterk zullen oplopen de komende jaren. Dus langdurig kan de prijs van goud niet tussen 1200 en 1300 kunnen blijven zonder dramatische terugval van productie. Het aanbod van goud uit de kopermijnen is bij lange na niet genoeg om de vraag op te vangen. Laag aanbod zal uiteindelijk de prijs opdrijven. Daarom staat een vaste bodem van 1200 niet voor lange tijd vast. Die minimumprijs zal onvermijdelijk op blijven lopen naarmate de productie afneemt. Dit kon wel eens harder gaan dan menigeen nu denkt. Dan praat ik nog niet eens over een nieuwe schuldencrisis, nieuwe financiële crisis, monetaire crisis of oorlog. Allemaal zaken die gewoon boven ons hoofd blijven hangen als een zwaard van Damocles. In zulke situatie zal de vraag naar goud exploderen.
Natuurlijk, tijdelijk is de schuldencrisis onder controle en de dreiging van inflatie is geheel verdwenen. Maar de schulden werden wel hoger en hoger, en al dat bijgeprint geld ligt er nog allemaal. Opgelost is er helemaal niks. Het is allemaal niet wat het lijkt. Wat nu niet is, kan heel snel komen. De wereld staat bol van onverwachte veranderingen. Ga je afwachten totdat goud weer een veilige haven wordt? Dan ben je gegarandeerd te laat. Wanneer kun je nog voordeliger kopen dan aan de netto productieprijs?
Disclaimer: Artikelen geplaatst door Gerard zijn niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.