In IJsland heeft men drie jaar geleden, toen de kredietcrisis uitbrak, er voor gekozen om niet de banken in het zadel te houden ten koste van de overheid, maar om de banken failliet te laten gaan. En zie, na drie zware jaren begint de economie steeds meer tekenen van vooruitgang te vertonen.
In de rest van Europa heeft men de tegenovergestelde keus gemaakt; houdt de banken in het zadel en laat de overheid ( lees de bevolking) voor de kosten opdraaien. Waar dat toe heeft geleid kunnen we elke dag in de media vernemen. Hoe dat komt? Onkunde van politici? Bijziendheid van economen? Een te grote verstrengeling tussen de banksector en de overheid? De parlementaire onderzoekscommissie in Nederland gaat u hier het antwoord op geven.
Interessant wordt het om te zien in hoeverre de gasten elkaar de schuld gaan proberen te geven. Een eerste voorzetje hiervoor werd de eerste dag al gegeven door oud minister Ruding, die oud minister Bos in het zonnetje zette.
Overigens verwacht ik dat na de zes weken verhoren de boter die van de hoofden is gedropen voor een flinke opruimactie zullen zorgen, want hoewel het zaadje van de crisis al rond 1970 is gelegd met het loslaten van de goudstandaard, is de uitbraak van de crisis niet zo maar uit de lucht komen vallen. Men laat de slagersvakvereniging de eigen organisatie toetsen, en raad eens wat daar uitkomt?
Vindt u het overigens niet vreemd dat Europa nu zo in het zonnetje staat? De VS staan er immers minstens even beroerd voor, net als Engeland. Naar mijn idee ligt hier een fraai staaltje van economische politiek aan ten grondslag. Ga maar na; de Europese bal begon pas echt te rollen met het downgraden van de zuidelijke lidstaten door de ratingbureaus. Deze Amerikaanse bureaus hebben er zo voor gezorgd dat Europa onder grote druk kwam te staan, wat ten goede kwam aan de dollar, die niet verder naar beneden duikelde. En de dollar is voor de VS van levensbelang, omdat deze munt het cement is waarmee het zijn financiële hegemonie heeft vormgegeven. Zolang de dollar nog leeft, leeft de VS nog. Zolang de olie nog in dollars betaald wordt, leeft de VS nog. Zolang de wereldhandel nog in dollars plaats vindt, leeft de VS nog.
Ook nu doet zich de vergelijking met het Romeinse Rijk weer voor; eerst worden de buitengebieden prijsgegeven, en pas als laatste komt Rome zelf aan de beurt.
Een bijzonder bericht uit de VS, dat het verschil in vermogens tussen de jongere en de oudere generatie steeds groter wordt. Door een dalende werkgelegenheid voor jongeren, instortende huizenprijzen en een forse studieschuld is het vermogen van iemand boven de 65 jaar gemiddeld 47 maal groter dan van iemand onder de 35 jaar. Hoewel het normaal is dat iemand gedurende zijn leven vermogen vergaart, is het huidige verschil het dubbele van dat in 2005 en lag 25 jaar geleden de verhouding nog op 10 op 1.
Hoewel in de Benelux de soep nog niet zo heet wordt gegeten, is mijn inziens ook hier dezelfde tendens te verwachten. De werkeloosheid stijgt, studeren wordt duurder en werken levert minder op. Vanuit sociologisch opzicht een linke ontwikkeling, wil je geen verloren generatie krijgen. Bovendien zal de onvrede onder de jongere generatie toenemen, wat zich op allerlei manieren kan uiten.
En zo komen we vanzelf aan bij hetgeen ons bindt; goud en zilver.
China heeft in september 56,9 ton goud geïmporteerd, een forse hoeveelheid als we dat vergelijken met de 120 ton voor heel 2010.
De goudprijs in euro’s begint al weer richting de top te bewegen, wat geen verbazing hoeft te wekken gezien de Europese perikelen:
goud in dollars is nog niet zo ver en tikt tegen de $ 1800 grens aan:
en zilver lijkt een solide basis te vormen boven de $34, hoewel je het met de volatiele kleinere broer van goud natuurlijk nooit zeker weet.
Hoe het op korte termijn ook uitpakt; beleggen in goud en zilver doe je, neem ik aan, ter bescherming van huis en haard. En zolang een goudstandaard nog niet is ingevoerd, zie ik geen reden met de muntjes te gaan schuiven.
Zelfs als u in ijskoud IJsland woont.
Met dank aan Dan Norcini voor de grafieken,
Zilverpaul
www.Silverstocks.nl
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
In IJsland heeft men drie jaar geleden, toen de kredietcrisis uitbrak, er voor gekozen om niet de banken in het zadel te houden ten koste van de overheid, maar om de banken failliet te laten gaan. En zie, na drie zware jaren begint de economie steeds meer tekenen van vooruitgang te vertonen.
In de rest van Europa heeft men de tegenovergestelde keus gemaakt; houdt de banken in het zadel en laat de overheid ( lees de bevolking) voor de kosten opdraaien. Waar dat toe heeft geleid kunnen we elke dag in de media vernemen. Hoe dat komt? Onkunde van politici? Bijziendheid van economen? Een te grote verstrengeling tussen de banksector en de overheid? De parlementaire onderzoekscommissie in Nederland gaat u hier het antwoord op geven.
Interessant wordt het om te zien in hoeverre de gasten elkaar de schuld gaan proberen te geven. Een eerste voorzetje hiervoor werd de eerste dag al gegeven door oud minister Ruding, die oud minister Bos in het zonnetje zette.
Overigens verwacht ik dat na de zes weken verhoren de boter die van de hoofden is gedropen voor een flinke opruimactie zullen zorgen, want hoewel het zaadje van de crisis al rond 1970 is gelegd met het loslaten van de goudstandaard, is de uitbraak van de crisis niet zo maar uit de lucht komen vallen. Men laat de slagersvakvereniging de eigen organisatie toetsen, en raad eens wat daar uitkomt?
Vindt u het overigens niet vreemd dat Europa nu zo in het zonnetje staat? De VS staan er immers minstens even beroerd voor, net als Engeland. Naar mijn idee ligt hier een fraai staaltje van economische politiek aan ten grondslag. Ga maar na; de Europese bal begon pas echt te rollen met het downgraden van de zuidelijke lidstaten door de ratingbureaus. Deze Amerikaanse bureaus hebben er zo voor gezorgd dat Europa onder grote druk kwam te staan, wat ten goede kwam aan de dollar, die niet verder naar beneden duikelde. En de dollar is voor de VS van levensbelang, omdat deze munt het cement is waarmee het zijn financiële hegemonie heeft vormgegeven. Zolang de dollar nog leeft, leeft de VS nog. Zolang de olie nog in dollars betaald wordt, leeft de VS nog. Zolang de wereldhandel nog in dollars plaats vindt, leeft de VS nog.
Ook nu doet zich de vergelijking met het Romeinse Rijk weer voor; eerst worden de buitengebieden prijsgegeven, en pas als laatste komt Rome zelf aan de beurt.
Een bijzonder bericht uit de VS, dat het verschil in vermogens tussen de jongere en de oudere generatie steeds groter wordt. Door een dalende werkgelegenheid voor jongeren, instortende huizenprijzen en een forse studieschuld is het vermogen van iemand boven de 65 jaar gemiddeld 47 maal groter dan van iemand onder de 35 jaar. Hoewel het normaal is dat iemand gedurende zijn leven vermogen vergaart, is het huidige verschil het dubbele van dat in 2005 en lag 25 jaar geleden de verhouding nog op 10 op 1.
Hoewel in de Benelux de soep nog niet zo heet wordt gegeten, is mijn inziens ook hier dezelfde tendens te verwachten. De werkeloosheid stijgt, studeren wordt duurder en werken levert minder op. Vanuit sociologisch opzicht een linke ontwikkeling, wil je geen verloren generatie krijgen. Bovendien zal de onvrede onder de jongere generatie toenemen, wat zich op allerlei manieren kan uiten.
En zo komen we vanzelf aan bij hetgeen ons bindt; goud en zilver.
China heeft in september 56,9 ton goud geïmporteerd, een forse hoeveelheid als we dat vergelijken met de 120 ton voor heel 2010.
De goudprijs in euro’s begint al weer richting de top te bewegen, wat geen verbazing hoeft te wekken gezien de Europese perikelen:
goud in dollars is nog niet zo ver en tikt tegen de $ 1800 grens aan:
en zilver lijkt een solide basis te vormen boven de $34, hoewel je het met de volatiele kleinere broer van goud natuurlijk nooit zeker weet.
Hoe het op korte termijn ook uitpakt; beleggen in goud en zilver doe je, neem ik aan, ter bescherming van huis en haard. En zolang een goudstandaard nog niet is ingevoerd, zie ik geen reden met de muntjes te gaan schuiven.
Zelfs als u in ijskoud IJsland woont.
Met dank aan Dan Norcini voor de grafieken,
Zilverpaul
www.Silverstocks.nl
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.