Groeiende begrotingstekorten en schulden

John Williamson is een Britse econoom die vooral bekend is geworden door zijn visie die bekend staat als de Washington consensus. Hij ging hiermee tegen de manier waarop aanbevelingen werden opgelegd in. De Washington consensus staat voor het geloof in een kalm macro-economisch beleid en een welvarende markteconomie. Bij deze denkwijze sluit aan dat begrotingstekorten vermeden zouden moeten worden, nationale economieën op een goede manier moeten integreren in de wereldeconomie en dat de rentestand niet op kunstmatige wijze onderdrukt zou moeten worden. John Williamson zag de Washington consensus als een standaardhervormingspakket voor landen die getroffen zijn door een economische crisis. Instituten zoals het Internationaal Monetair Fonds (IMF) sloten zich bij de Washington consensus aan. 

Washington consensus

Naast het IMF sloot ook Hans Hoogervorst, voormalig minister van Financiën, zich aan bij de Washington consensus. Deze manier van kijken naar begrotingen diende als een geschikte maatstaf in tijden dat de begrotingstekorten uit de hand leken te lopen. In zulke tijden was het automatische antwoord dat een hoge staatsschuld leidt tot hogere rentestanden. Deze toenemende rentelasten zouden dan op hun beurt weer in de weg staan van belangrijke overheidsuitgaven zoals voor bijvoorbeeld zorg en onderwijs. Deze manier van denken zorgde ervoor dat de economie met een rap tempo vooruitging en dat deze op een sterker economisch fundament steunde. De Washington consensus sluit aan bij de denkwijze van de Westerse beleidsmakers voor de kredietcrisis van 2008. Sinds deze kredietcrisis zijn er echter veel mensen geweest die vinden dat de Washington consensus destijds heeft gefaald. 

Hedendaags is er minder aandacht voor de Washington consensus en blijven de begrotingstekorten stijgen tot torenhoge bedragen. Hans Hoogervorst maakt zich hier zorgen over. Tekorten en schulden worden momenteel niet meer als raar gezien, maar staan alsnog wel in de weg van financiële stabiliteit. 

Stimuleringsmaatregelen

Vanwege de crisis die de Covid-19 pandemie met zich meebracht hebben veel bedrijven (tijdelijk) de deuren moeten sluiten. De Nederlandse overheid hielp bedrijven een handje doormiddel van stimuleringsmaatregelen aangezien de economie dreigde in te storten. Dit had echter wel het gevolg dat de tekorten verder opliepen. Ze zijn inmiddels nog hoger dan dat ze al waren. Daarbij helpen stimuleringsmaatregelen niet op een positieve manier mee aan ons economisch gedrag. Waar iedereen verwacht dat de overheid ons wel uit de brand kan helpen, kan het ook anders lopen. Het kan namelijk ook inflatie als gevolg hebben. 

En de economie nu? Na alle hulp? De huizenprijzen zijn nog steeds torenhoog en ook de aandelenkoersen schieten door het plafond. Nu de schulden zo hoog zijn en de begrotingstekorten ook blijven stijgen houdt dit op termijn de economische groei tegen. Een terugkeer van de stagflatie is op zo’n moment niet onmogelijk. Op zo’n moment is de inflatie erg hoog, dus de prijzen stijgen, maar tegelijkertijd wordt de economische groei vertraagd. Dit zal ook geen positief effect hebben. 

Hoe hiertegen beschermen?

Dat er hoge tekorten en schulden zijn kan niet ontkend worden. Naast Hans Hoogervorst zijn er meerdere mensen die zich zorgen maken. Maar hoe kunt u zich beschermen? Wat als de prijzen ineens fors stijgen? Een alternatief om de koopkracht te behouden is goud. Goud is namelijk al eeuwenlang waardevast, wat betekent dat het over de tijd, ook in tijden van inflatie, zijn waarde niet heeft verloren. In tijden van onzekerheid, zoals momenteel, kan goud daarom als een erg interessante optie dienen. Goud biedt zekerheid en is verkrijgbaar in verschillende coupures. Dit kan goud ook erg toegankelijk maken voor verschillende budgetten.