Lees hieronder een nieuwe gastcolumn van Gerard!
Met de verkiezingen voor de deur kijkt heel de wereld naar Nederland. Er gaat zowat geen dag voorbij of CNBC heeft het er wel over. De reden is dat Nederland geen coalitie kan vormen na de verkiezingen. Een coalitie met vijf partijen is echt niet voor lange duur, als dat al mogelijk zou zijn. Dit komt omdat de politiek niet kan ingrijpen omdat de democratie daar dwars voor ligt. Kiezers snappen immers geen barst van economie. Om het vertrouwen niet te schaden kunnen de politici in de verkiezingsstrijd de problemen niet eens benoemen. Uitspraken als “We komen sterker uit de crisis” en “We mogen de economie niet kapot bezuinigen” slaan helemaal nergens op. Gelukkig heeft het CPB beide uitspraken compleet onderuit gehaald. Van de massamedia worden kiezers ook al niet veel wijzer. Zowel het NOS journaal als RTL4 nieuws gaan tegenwoordig voor de helft over het weer en voetbal. Het echte nieuws wat er toe doet zie je steeds minder.
Hoe dan ook, te veel schulden is voor iedereen een groot probleem, of je nu particulier bent, ondernemer bent of overheid. Te veel schulden bij de overheid is wel het ergste wat je kan overkomen, want de overheid zijn wij allemaal. De oplossing voor de schuldencrisis moet uit de overheid komen. Want daar ligt het grootste probleem.
Waarom kan de politiek het probleem niet oplossen?
De politiek heeft niet alleen te maken met veel te grote schulden, maar ook met oplopende begrotingstekorten. De overheid geeft dus veel meer uit dan er binnenkomt. Daar kun je twee kanten mee op: ofwel minder uitgeven, ofwel meer inkomsten.
De eerste oplossing, minder uitgeven. Bezuinigen dus. Daar sneuvelen bijna alle regeringen op. Niet alleen in Nederland, maar ook in Portugal, Griekenland, Spanje, enzovoorts. Een overheid is immers goed voor 60% van de economie. Moet ook wel want de overheid regelt gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur, rechtsspraak, politie, uitkeringen, subsidies, enzovoorts. Logisch dat bezuinigen hierop de economie hard gaat raken. We zijn met z’n allen te afhankelijk geworden van overheidsuitgaven.
Gebleken is dat op “bezuinigen” de politiek nooit tot daden kwam, alleen tot vallende kabinetten. Het vervelende met bezuinigen is dat dit alleen maar effect heeft op de langere termijn, pas nog bevestigd door het CPB. Een kiezer heeft geen lange termijn. Die willen direct resultaat zien bij een nieuw kabinet.
De tweede oplossing, meer inkomsten. De extra inkomsten moeten komen uit belastingverhogingen. Helaas werkt dat al vanaf 2008 averechts. Dat zagen we o.a. aan de bekende vliegtax van Wouter Bos. Ook de accijnsverhoging op alcohol leidde rechtstreeks tot vele faillissementen in de horeca. Dat was nog voor de invoering van het rookverbod. Ook de accijnsverhoging op gas en elektra resulteerde in een daling van het gebruik. Een BTW verhoging van 2% zal straks zeker gaan leiden tot minder aankopen en dus ook minder BTW opbrengst. De oorzaak hiervan ligt in het feit dat de grote middenklasse nu ook aan de rand van de minimale koopkracht ligt. Anders gezegd, de sterkste schouders de hoogste lasten dragen het niet meer. Dit is fataal voor economische groei. Het vervelende bijeffect van te lage economische groei is dat de omloopsnelheid van geld fors afneemt. En juist die omloopsnelheid zijn de echte inkomsten van de overheid. Namelijk, van al het geld dat in omloop blijft wordt steeds opnieuw belasting betaald. Vandaar dat een economische krimp niet meer acceptabel is. Voor de economie zelf is een tijdelijke gezonde krimp juist heel goed, maar de overheid gaat eraan kapot. Vandaar dat men een groei desnoods kunstmatig creëert, vaak d.m.v. totaal overbodige projecten.
Zowel bezuinigen als lastenverzwaring brengen de economie omlaag. Er is dus geen politieke oplossing. Niet linksom, niet rechtsom. De schulden zullen steeds harder blijven oplopen.
Uiteindelijk zullen toch de oplopende overheidsschulden ergens vandaan moeten komen. Er rest nog slechts EEN oplossing. Printen, printen, printen en nog meer printen.
Hoe verging dit probleem in het verleden?
Het probleem met teruglopende economie en oplopende schulden van de overheid is niet nieuw. Dit is heel vaak voorgekomen in het verleden. Zie de tabel hieronder. Dit lijkt ook ons lot te worden omdat de problemen steeds dezelfde zijn. Alleen met dit verschil dat het nu om complete continenten gaat en niet om individuele landen. Dat is wel uniek in de geschiedenis.
Meestal loopt hyperinflatie uit op oorlog en daar is een logische verklaring voor. In tijden van schuldencrisis in combinatie met dreigende hyperinflatie gebeurt er naast armoede vaak nog iets veel ergers. Verlies van vertrouwen in de politiek. Meestal vooraf gegaan door anarchie. Dit zien we al in toenemende mate in Griekenland en Spanje. Daar komt plunderen van supermarkten al voor. Als dit niet onder controle gehouden kan worden gaat dit leiden tot een politiek machtsvacuum. Staatsgrepen of burgeroorlog zijn dan onvermijdelijk. Franse revolutie is daar een mooi voorbeeld van. Ook de burgeroorlog in ex-Joegoslavië en Servië. In de 30er jaren waren er tal van zulke situaties. De burgeroorlog in Spanje met uiteindelijk de staatsgreep van dictator Franco. De staatsgrepen van Hitler en Mussolini. Ook de staatsgrepen van Mao in China en Lenin in Rusland hadden allen exact dezelfde oorzaken, schulden en hyperinflatie. De volgorde is schulden, armoede, hyperinflatie, anarchie, burgeroorlog, staatsgreep.
Of het bij ons zover zal komen weten we niet. In de zuidelijke landen, met Griekenland voorop, zitten de ingrediënten schulden, armoede, anarchie al in de soep. Het balletje gaat pas echt rollen op het moment dat het vertrouwen in de politiek dramatisch afneemt. Zover is het in Nederland nog niet, maar het vertrouwen neemt wel af. Indien de armoede fors toeneemt en het volk massaal doorkrijgt dat de politiek niets kan doen, dan volgen de ontwikkelingen zich in snel tempo op.
In ieder geval zal de politiek ons niet meer uit de crisis kunnen halen. Wat er na de verkiezingen ook komt, een rechtse coalitie met VVD of een linkse coalitie met SP, het zal geen verschil meer maken. De kiezer kijkt altijd op heel korte termijn, dus elke mogelijke nieuwe coalitie zal geen vertrouwen kunnen opbouwen.
Wat u ook kiest op 12 september, reken in ieder geval niet op een politieke oplossing.
Heb medelijden met de winnaars van de verkiezingen!
Wat krijgen die winnaars op hun bordje?
Ze zullen zich binnenkort moeten gaan richten op de naderende hyperinflatie die naar mijn mening onvermijdelijk is geworden. De Centrale Banken zullen alle staatsleningen moeten gaan opkopen, of ze willen of niet. En juist dat was altijd de rechtstreekse oorzaak van de vele hyperinflaties die de wereld al rijk is. Ik zie geen enkel verschil meer met de huidige situatie.
Onderstaande grafiek laat duidelijk zien dat de goudprijs stabiel was tijdens de voorafgaande deflatieperiode. Alles wijst er op dat wij vanaf nu die deflatieperiode ook gaan afsluiten. Net als in de Weimar zal daarna ook onze goudprijs gewoon 1 op 1 meestijgen met de CB-balans.
De volgende grafiek is de grafiek die je goed in de gaten moet houden. Al eerder soortgelijks gepubliceerd in het blog, maar ik kan hier niet genoeg voor waarschuwen.
De parabool die gevormd wordt vanaf 2008 past naadloos op de Centrale Bank-balans-grafieken in dezelfde fase in Zimbabwe, Weimar, Argentinië, Mexico, Rusland, enzovoorts…
Deze grafiek gaat gewoon de goud- zilverprijs grafiek worden. Stop alle grafieken, analyses en bubbelverhalen van goud en zilver maar in de prullenmand, DIT is de grafiek waar het allemaal om draait. Als M3 zo verloopt, gaat goud ook zo verlopen. Kan niet uitblijven.
Verder vond ik nog een grafiek waar de correlatie tussen goudprijs en gecombineerde FED+ECB balans wederom goed zichtbaar is (alles in USD uitgedrukt).
Tot slot nog een leuke puzzel: Zoek de verschillen.
Money supply Zimbabwe vs ECB.
Met de verkiezingen voor de deur kijkt heel de wereld naar Nederland. Er gaat zowat geen dag voorbij of CNBC heeft het er wel over. De reden is dat Nederland geen coalitie kan vormen na de verkiezingen. Een coalitie met vijf partijen is echt niet voor lange duur, als dat al mogelijk zou zijn. Dit komt omdat de politiek niet kan ingrijpen omdat de democratie daar dwars voor ligt. Kiezers snappen immers geen barst van economie. Om het vertrouwen niet te schaden kunnen de politici in de verkiezingsstrijd de problemen niet eens benoemen. Uitspraken als “We komen sterker uit de crisis” en “We mogen de economie niet kapot bezuinigen” slaan helemaal nergens op. Gelukkig heeft het CPB beide uitspraken compleet onderuit gehaald. Van de massamedia worden kiezers ook al niet veel wijzer. Zowel het NOS journaal als RTL4 nieuws gaan tegenwoordig voor de helft over het weer en voetbal. Het echte nieuws wat er toe doet zie je steeds minder.
Hoe dan ook, te veel schulden is voor iedereen een groot probleem, of je nu particulier bent, ondernemer bent of overheid. Te veel schulden bij de overheid is wel het ergste wat je kan overkomen, want de overheid zijn wij allemaal. De oplossing voor de schuldencrisis moet uit de overheid komen. Want daar ligt het grootste probleem.
Waarom kan de politiek het probleem niet oplossen?
De politiek heeft niet alleen te maken met veel te grote schulden, maar ook met oplopende begrotingstekorten. De overheid geeft dus veel meer uit dan er binnenkomt. Daar kun je twee kanten mee op: ofwel minder uitgeven, ofwel meer inkomsten.
De eerste oplossing, minder uitgeven. Bezuinigen dus. Daar sneuvelen bijna alle regeringen op. Niet alleen in Nederland, maar ook in Portugal, Griekenland, Spanje, enzovoorts. Een overheid is immers goed voor 60% van de economie. Moet ook wel want de overheid regelt gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur, rechtsspraak, politie, uitkeringen, subsidies, enzovoorts. Logisch dat bezuinigen hierop de economie hard gaat raken. We zijn met z’n allen te afhankelijk geworden van overheidsuitgaven.
Gebleken is dat op “bezuinigen” de politiek nooit tot daden kwam, alleen tot vallende kabinetten. Het vervelende met bezuinigen is dat dit alleen maar effect heeft op de langere termijn, pas nog bevestigd door het CPB. Een kiezer heeft geen lange termijn. Die willen direct resultaat zien bij een nieuw kabinet.
De tweede oplossing, meer inkomsten. De extra inkomsten moeten komen uit belastingverhogingen. Helaas werkt dat al vanaf 2008 averechts. Dat zagen we o.a. aan de bekende vliegtax van Wouter Bos. Ook de accijnsverhoging op alcohol leidde rechtstreeks tot vele faillissementen in de horeca. Dat was nog voor de invoering van het rookverbod. Ook de accijnsverhoging op gas en elektra resulteerde in een daling van het gebruik. Een BTW verhoging van 2% zal straks zeker gaan leiden tot minder aankopen en dus ook minder BTW opbrengst. De oorzaak hiervan ligt in het feit dat de grote middenklasse nu ook aan de rand van de minimale koopkracht ligt. Anders gezegd, de sterkste schouders de hoogste lasten dragen het niet meer. Dit is fataal voor economische groei. Het vervelende bijeffect van te lage economische groei is dat de omloopsnelheid van geld fors afneemt. En juist die omloopsnelheid zijn de echte inkomsten van de overheid. Namelijk, van al het geld dat in omloop blijft wordt steeds opnieuw belasting betaald. Vandaar dat een economische krimp niet meer acceptabel is. Voor de economie zelf is een tijdelijke gezonde krimp juist heel goed, maar de overheid gaat eraan kapot. Vandaar dat men een groei desnoods kunstmatig creëert, vaak d.m.v. totaal overbodige projecten.
Zowel bezuinigen als lastenverzwaring brengen de economie omlaag. Er is dus geen politieke oplossing. Niet linksom, niet rechtsom. De schulden zullen steeds harder blijven oplopen.
Uiteindelijk zullen toch de oplopende overheidsschulden ergens vandaan moeten komen. Er rest nog slechts EEN oplossing. Printen, printen, printen en nog meer printen.
Hoe verging dit probleem in het verleden?
Het probleem met teruglopende economie en oplopende schulden van de overheid is niet nieuw. Dit is heel vaak voorgekomen in het verleden. Zie de tabel hieronder. Dit lijkt ook ons lot te worden omdat de problemen steeds dezelfde zijn. Alleen met dit verschil dat het nu om complete continenten gaat en niet om individuele landen. Dat is wel uniek in de geschiedenis.
Meestal loopt hyperinflatie uit op oorlog en daar is een logische verklaring voor. In tijden van schuldencrisis in combinatie met dreigende hyperinflatie gebeurt er naast armoede vaak nog iets veel ergers. Verlies van vertrouwen in de politiek. Meestal vooraf gegaan door anarchie. Dit zien we al in toenemende mate in Griekenland en Spanje. Daar komt plunderen van supermarkten al voor. Als dit niet onder controle gehouden kan worden gaat dit leiden tot een politiek machtsvacuum. Staatsgrepen of burgeroorlog zijn dan onvermijdelijk. Franse revolutie is daar een mooi voorbeeld van. Ook de burgeroorlog in ex-Joegoslavië en Servië. In de 30er jaren waren er tal van zulke situaties. De burgeroorlog in Spanje met uiteindelijk de staatsgreep van dictator Franco. De staatsgrepen van Hitler en Mussolini. Ook de staatsgrepen van Mao in China en Lenin in Rusland hadden allen exact dezelfde oorzaken, schulden en hyperinflatie. De volgorde is schulden, armoede, hyperinflatie, anarchie, burgeroorlog, staatsgreep.
Of het bij ons zover zal komen weten we niet. In de zuidelijke landen, met Griekenland voorop, zitten de ingrediënten schulden, armoede, anarchie al in de soep. Het balletje gaat pas echt rollen op het moment dat het vertrouwen in de politiek dramatisch afneemt. Zover is het in Nederland nog niet, maar het vertrouwen neemt wel af. Indien de armoede fors toeneemt en het volk massaal doorkrijgt dat de politiek niets kan doen, dan volgen de ontwikkelingen zich in snel tempo op.
In ieder geval zal de politiek ons niet meer uit de crisis kunnen halen. Wat er na de verkiezingen ook komt, een rechtse coalitie met VVD of een linkse coalitie met SP, het zal geen verschil meer maken. De kiezer kijkt altijd op heel korte termijn, dus elke mogelijke nieuwe coalitie zal geen vertrouwen kunnen opbouwen.
Wat u ook kiest op 12 september, reken in ieder geval niet op een politieke oplossing.
Heb medelijden met de winnaars van de verkiezingen!
Wat krijgen die winnaars op hun bordje?
Ze zullen zich binnenkort moeten gaan richten op de naderende hyperinflatie die naar mijn mening onvermijdelijk is geworden. De Centrale Banken zullen alle staatsleningen moeten gaan opkopen, of ze willen of niet. En juist dat was altijd de rechtstreekse oorzaak van de vele hyperinflaties die de wereld al rijk is. Ik zie geen enkel verschil meer met de huidige situatie.
Onderstaande grafiek laat duidelijk zien dat de goudprijs stabiel was tijdens de voorafgaande deflatieperiode. Alles wijst er op dat wij vanaf nu die deflatieperiode ook gaan afsluiten. Net als in de Weimar zal daarna ook onze goudprijs gewoon 1 op 1 meestijgen met de CB-balans.
De volgende grafiek is de grafiek die je goed in de gaten moet houden. Al eerder soortgelijks gepubliceerd in het blog, maar ik kan hier niet genoeg voor waarschuwen.
De parabool die gevormd wordt vanaf 2008 past naadloos op de Centrale Bank-balans-grafieken in dezelfde fase in Zimbabwe, Weimar, Argentinië, Mexico, Rusland, enzovoorts…
Deze grafiek gaat gewoon de goud- zilverprijs grafiek worden. Stop alle grafieken, analyses en bubbelverhalen van goud en zilver maar in de prullenmand, DIT is de grafiek waar het allemaal om draait. Als M3 zo verloopt, gaat goud ook zo verlopen. Kan niet uitblijven.
Verder vond ik nog een grafiek waar de correlatie tussen goudprijs en gecombineerde FED+ECB balans wederom goed zichtbaar is (alles in USD uitgedrukt).
Tot slot nog een leuke puzzel: Zoek de verschillen.
Money supply Zimbabwe vs ECB.