Er bestaat veel verwarring rondom de begrippen inflatie en deflatie. De meest gehoorde opvatting is dat inflatie te maken heeft met het bijdrukken van geld en dat inflatie het duurder worden van artikelen betekent.
Beide opvattingen zijn maar ten dele waar.
Inflatie en deflatie zijn elkaars tegengestelden en hebben beiden te maken met zowel de geldhoeveelheid ( H) als de omloopsnelheid (O) van geld. Het product van beide is het bruto Nationaal Product. In een formule uitgedrukt: H x O =BNP. Het BNP is op zijn beurt weer het product van prijs en hoeveelheid goederen. Bij inflatie gaat de prijs van een artikel omhoog, bij deflatie gaat de prijs naar beneden. Zowel het duurder als het goedkoper worden is dus een gevolg van het samenspel van de hoeveelheid geld en omloopsnelheid ( er van uit gaande dat de hoeveelheid goederen gelijk blijft ).
Het bijdrukken van geld, zoals nu wereldwijd gebeurt, wil niet zeggen dat er automatisch ook inflatie op volgt. Als de geldhoeveelheid groeit, en de omloopsnelheid daalt, gebeurt er uiteindelijk nog niets.
De omloopsnelheid is het getal dat aangeeft hoeveel keer een munt per jaar van eigenaar wisselt.
De omloopsnelheid van geld wordt vooral bepaald door het vertrouwen wat de eigenaar heeft in de munt en de economie. Heeft men weinig vertrouwen in de economie, maar wel vertrouwen in de munt, zal men gaan sparen ( een appeltje voor de dorst), waardoor de omloopsnelheid zal dalen.
Wanneer men echter het vertrouwen in de waarde van de munt ook gaat verliezen, zal men proberen de munt zo snel mogelijk om te zetten in tastbare goederen, waardoor de omloopsnelheid toeneemt.
Op dit moment lijkt Nederland, en Europa, zich vooral op het deflatoire pad te bevinden. Ondanks het vele geld wat door de overheden in de economie gepompt wordt. Dit valt te verklaren doordat het geld zijn weg niet vindt in de economie, maar blijft steken in de kassen van de banken die daarmee hun failliete handel nog even overeind kunnen houden. Omdat de burger merkt dat er slecht economisch weer zit aan te komen wordt er minder besteedt en gaat men meer sparen, waardoor de omloopsnelheid eerder lager dan hoger wordt. Deflatie is dan ons deel. Dat is bijvoorbeeld terug te zien in de waarde van huizen; deze worden minder waard.
Anderzijds zijn er ook wel inflatoire tendensen aan te wijzen, met name bij de grondstoffen en edelmetaalprijzen. Deze worden duurder.
Het is dus niet zo, dat deflatie altijd inflatie uitsluit. Ze kunnen ook samen voorkomen, maar dan op verschillende terreinen.
De inflatie waar men bang voor is heet hyperinflatie, waarbij de bevolking zo weinig vertrouwen meer heeft in de waarde van de munt, dat de omloopsnelheid omhoog knalt en het brood wat gisteren 10 euro kostte nu 20 euro kost. Dit betekent dat de opgespaarde gelden in de vorm van spaarpotten, pensioenen en verzekeringen in rap tempo hun koopkracht aan het verliezen zijn.
Of dit in Nederland ons voorland is valt te bezien. Niemand kan men zekerheid voorspellen wat gaat gebeuren. Wordt op redelijk korte termijn een Noord-Europese euro ingesteld met een goudcomponent, zal dat het vertrouwen in de munt ondersteunen waardoor de omloopsnelheid niet onnodig opgejaagd zal worden. Uw spaargeld zal dan deels zijn koopkracht behouden.
Als maatregelen uitblijven en de bevolking het vertrouwen in de overheid, banken en de economie steeds verder verliezen, zal de omloopsnelheid toenemen. Zoals u weet komt vertrouwen te voet, maar gaat hij te paard. Er zijn dan ook in de recente geschiedenis voorbeelden te vinden dat in 1 jaar tijd een hele economie werd opgeblazen door hyperinflatie.
Mondiaal gezien lijkt een scenario met een korte periode van (toren)hoge inflatie het meest voor de hand liggende, voorafgegaan door een langere periode met enige deflatie. Dit lijkt ook de enige uitweg voor de overheden: deflatie maakt de schuldendruk alleen maar groter, terwijl bij inflatie de last van de schulden steeds kleiner wordt.
In beide gevallen is er maar één weg om uw welvaart en onafhankelijkheid te waarborgen, door uw waardepapieren om te zetten in tastbare goederen. En kunnen tastbare goederen bij het inzakken van de wereldeconomie nog een deel van hun glans verliezen omdat er minder vraag naar zal ontstaan, zijn er maar twee dingen echt bestand tegen het inflatie- en deflatiespook: goud en zilver.
Mocht u meer willen weten over dit onderwerp: surf dan naar www.martimarmstrong.com , en lees het artikel: Sometimes the Lunatic Fringe do get it right.
Er bestaat veel verwarring rondom de begrippen inflatie en deflatie. De meest gehoorde opvatting is dat inflatie te maken heeft met het bijdrukken van geld en dat inflatie het duurder worden van artikelen betekent.
Beide opvattingen zijn maar ten dele waar.
Inflatie en deflatie zijn elkaars tegengestelden en hebben beiden te maken met zowel de geldhoeveelheid ( H) als de omloopsnelheid (O) van geld. Het product van beide is het bruto Nationaal Product. In een formule uitgedrukt: H x O =BNP. Het BNP is op zijn beurt weer het product van prijs en hoeveelheid goederen. Bij inflatie gaat de prijs van een artikel omhoog, bij deflatie gaat de prijs naar beneden. Zowel het duurder als het goedkoper worden is dus een gevolg van het samenspel van de hoeveelheid geld en omloopsnelheid ( er van uit gaande dat de hoeveelheid goederen gelijk blijft ).
Het bijdrukken van geld, zoals nu wereldwijd gebeurt, wil niet zeggen dat er automatisch ook inflatie op volgt. Als de geldhoeveelheid groeit, en de omloopsnelheid daalt, gebeurt er uiteindelijk nog niets.
De omloopsnelheid is het getal dat aangeeft hoeveel keer een munt per jaar van eigenaar wisselt.
De omloopsnelheid van geld wordt vooral bepaald door het vertrouwen wat de eigenaar heeft in de munt en de economie. Heeft men weinig vertrouwen in de economie, maar wel vertrouwen in de munt, zal men gaan sparen ( een appeltje voor de dorst), waardoor de omloopsnelheid zal dalen.
Wanneer men echter het vertrouwen in de waarde van de munt ook gaat verliezen, zal men proberen de munt zo snel mogelijk om te zetten in tastbare goederen, waardoor de omloopsnelheid toeneemt.
Op dit moment lijkt Nederland, en Europa, zich vooral op het deflatoire pad te bevinden. Ondanks het vele geld wat door de overheden in de economie gepompt wordt. Dit valt te verklaren doordat het geld zijn weg niet vindt in de economie, maar blijft steken in de kassen van de banken die daarmee hun failliete handel nog even overeind kunnen houden. Omdat de burger merkt dat er slecht economisch weer zit aan te komen wordt er minder besteedt en gaat men meer sparen, waardoor de omloopsnelheid eerder lager dan hoger wordt. Deflatie is dan ons deel. Dat is bijvoorbeeld terug te zien in de waarde van huizen; deze worden minder waard.
Anderzijds zijn er ook wel inflatoire tendensen aan te wijzen, met name bij de grondstoffen en edelmetaalprijzen. Deze worden duurder.
Het is dus niet zo, dat deflatie altijd inflatie uitsluit. Ze kunnen ook samen voorkomen, maar dan op verschillende terreinen.
De inflatie waar men bang voor is heet hyperinflatie, waarbij de bevolking zo weinig vertrouwen meer heeft in de waarde van de munt, dat de omloopsnelheid omhoog knalt en het brood wat gisteren 10 euro kostte nu 20 euro kost. Dit betekent dat de opgespaarde gelden in de vorm van spaarpotten, pensioenen en verzekeringen in rap tempo hun koopkracht aan het verliezen zijn.
Of dit in Nederland ons voorland is valt te bezien. Niemand kan men zekerheid voorspellen wat gaat gebeuren. Wordt op redelijk korte termijn een Noord-Europese euro ingesteld met een goudcomponent, zal dat het vertrouwen in de munt ondersteunen waardoor de omloopsnelheid niet onnodig opgejaagd zal worden. Uw spaargeld zal dan deels zijn koopkracht behouden.
Als maatregelen uitblijven en de bevolking het vertrouwen in de overheid, banken en de economie steeds verder verliezen, zal de omloopsnelheid toenemen. Zoals u weet komt vertrouwen te voet, maar gaat hij te paard. Er zijn dan ook in de recente geschiedenis voorbeelden te vinden dat in 1 jaar tijd een hele economie werd opgeblazen door hyperinflatie.
Mondiaal gezien lijkt een scenario met een korte periode van (toren)hoge inflatie het meest voor de hand liggende, voorafgegaan door een langere periode met enige deflatie. Dit lijkt ook de enige uitweg voor de overheden: deflatie maakt de schuldendruk alleen maar groter, terwijl bij inflatie de last van de schulden steeds kleiner wordt.
Mocht u meer willen weten over dit onderwerp: surf dan naar www.martimarmstrong.com , en lees het artikel: Sometimes the Lunatic Fringe do get it right.