Het kan bijna niet anders dan dat binnenkort maatregelen bekend zullen worden gemaakt om de economie te ‘redden’. Waar het tot voor kort groot nieuws was als een land of bank werd gedowngraded; nu tuimelen de downgrades over elkaar heen. Dat dit juist nu gebeurt en niet pakweg drie maanden geleden heeft mijn inziens niets te maken met het feit dat de financiele positie van banken en overheden nu opeens zoveel slechter is dan drie maanden terug. In feite hadden de downgrades al vanaf 2008 moeten plaats vinden, maar is door het aanpassen van de boekhoudregels de schijn nog een tijd opgehouden dat het allemaal wel meeviel.
De term ‘aanpassen van de boekhoudregels’ is eigenlijk wel een fraai eufemisme voor wat er werkelijk gebeurde: bezittingen die de helft minder waard waren geworden door bijvoorbeeld het inzakken van de Amerikaanse huizenmarkt mochten door de verandering van de boekhoudregels nog voor de 100% volle waarde in de boeken worden gemeld, zodat uiterlijk er met de hypotheek verlenende instantie niets aan de hand was.
Deze aanpassingen om de werkelijkheid te verdoezelen is trouwens een hoofdtaak van de centrale bankiers. Volgens voormalig Fed-lid Randy Grozner is men tijdens de grote meetingen 90 % van de tijd bezig met de vraag hoe de maatregelen aan het publiek te verkopen, en maar 10 % van de tijd met de maatregelen zelf.
Maar waarom er nu zoveel downgrades worden verstrekt, terwijl dat in het nabije verleden op zo’n kleine schaal gebeurde? Naar mijn mening zijn hier een drietal redenen voor. Ten eerste omdat zo de ratingbureaus iets van hun geloofwaardigheid kunnen terugwinnen. Wat dacht u wat er met de bureaus en hun directies zou gaan gebeuren, als plotseling de hele boel in elkaar klapt en men zich gaat afvragen waarom hier nooit voor gewaarschuwd is?
Ten tweede gebeurt dit nu omdat de werkelijke situatie zo verslechterd is, dat niet downgraden geen optie meer is. Ten derde vermoed ik dat deze stortvloed van downgrades wordt gebruikt om zo de bevolking rijp te maken voor de te publiceren maatregelen. En dat de steumaatregelen ongehoord zullen zijn, valt op te maken aan deze hoeveelheid voorwerk die verricht is in de vorm van downgrades, persverklaringen, uitdijende noodpotten, regeringsvoornemens etc.
Het kan bijna niet anders dan dat de nieuwe maatregelen zullen bestaan uit een nieuwe ronde QE3. Of in gewoon Nederlands, uit het bijdrukken van grote hoeveelheden geld. Het zal niet zo genoemd worden, omdat QE2 uiteindelijk ook niet gewerkt heeft. Maar daar wordt dus die 90 % van de tijd dan ook aan besteedt.
Het gevolg zal zijn dat de banken, financiële instellingen en overheden weer even vooruit kunnen. Afhankelijk van de hoeveelheid geld toch snel zo’n 6 tot 12 maanden. Daarna begint het spel weer opnieuw, want de patiënt is feitelijk al klinisch dood en wordt door hart-long machines nog in leven gehouden. Het beeld dringt zich op van Russische leiders ten tijde van het communisme; die werden ook nog jaren warm gehouden totdat men officieel kwam te overlijden. Deze vergelijking gaat overigens ook op meer gebieden op, omdat de Westerse economie veel trekjes begint te krijgen van een centraal aangestuurde geleide economie, waarbij de vrijheid van burgers steeds meer in het gedrang komt. Wat hier ook bij hoort is een gemeenschappelijke vijand, om het ongenoegen en angst van de bevolking naar buiten te kanaliseren zodat het zich niet richt op de eigen politici en bankiers. In dit licht vertaal ik ook het recente wapengekletter jegens Iran en China; als teken dat de heersende macht steeds meer onder druk komt te staan.
En wat betekent dit alles nu voor goud en zilver, de enige financiële ankers in deze tijd van een losgeslagen economie? En ankers zijn het, omdat wanneer het edelmetaal bij u in bezit is u niet bloot staat aan het risico van omvallende tegenpartijen, zoals u bij verzekeringen, spaartegoeden, pensioenpotten e.d. wel hebt. Mits u het uiteraard op een veilige plek hebt ondergebracht.
Het zou mij niets verbazen wanneer de aankondiging van de nieuwe steunmaatregelen gepaard gaan met een daling van goud en zilver, hoewel je uiteraard precies het tegenovergestelde zou mogen verwachten. Het zou ook kunnen zijn dat de correctie in goud en zilver van de afgelopen maanden in feite al de voorloper waren van de te nemen maatregelen, zodat de boost die goud en zilver zullen krijgen in de lange termijn grafieken minder zullen opvallen.
In feite is de korte termijn echter minder van belang ( hoewel het natuurlijk menselijk is je gelijk elke dag bevestigd te willen zien). We weten nu eenmaal dat er in de prijsvorming van goud en zilver grote beïnvloeding plaats vindt door het bankkartel. Omdat er in de prijsvorming maar zeer beperkt sprake is van een vrije markt, is het mijn inziens ook zeer gevaarlijk te veel te varen op technische analyse. Een voorwaarde voor deze techniek is namelijk een vrije markt van vraag en aanbod. En ook het bankkartel weet precies waar de weerstands- en steunlijnen zich bevinden.
Nee, goud en zilver zullen hun waarde vooral bewijzen na afloop van de doodstrijd van ons huidig financieel bestel. Hoe lang dit nog duurt? Niemand weet het. Al is het wel zo, dat de druk op het systeem exponentieel toeneemt, omdat de opstapelende tekorten steeds moeten worden aangevuld met steeds grotere bedragen die op hun beurt ook weer zullen vragen om nog grotere ondersteuning, tot het financiële systeem uiteindelijk gevuld is met ontelbare hoeveelheden geld met een waarde van nul.
Zilverpaul
www.Silverstocks.nl
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
Het kan bijna niet anders dan dat binnenkort maatregelen bekend zullen worden gemaakt om de economie te ‘redden’. Waar het tot voor kort groot nieuws was als een land of bank werd gedowngraded; nu tuimelen de downgrades over elkaar heen. Dat dit juist nu gebeurt en niet pakweg drie maanden geleden heeft mijn inziens niets te maken met het feit dat de financiele positie van banken en overheden nu opeens zoveel slechter is dan drie maanden terug. In feite hadden de downgrades al vanaf 2008 moeten plaats vinden, maar is door het aanpassen van de boekhoudregels de schijn nog een tijd opgehouden dat het allemaal wel meeviel.
De term ‘aanpassen van de boekhoudregels’ is eigenlijk wel een fraai eufemisme voor wat er werkelijk gebeurde: bezittingen die de helft minder waard waren geworden door bijvoorbeeld het inzakken van de Amerikaanse huizenmarkt mochten door de verandering van de boekhoudregels nog voor de 100% volle waarde in de boeken worden gemeld, zodat uiterlijk er met de hypotheek verlenende instantie niets aan de hand was.
Deze aanpassingen om de werkelijkheid te verdoezelen is trouwens een hoofdtaak van de centrale bankiers. Volgens voormalig Fed-lid Randy Grozner is men tijdens de grote meetingen 90 % van de tijd bezig met de vraag hoe de maatregelen aan het publiek te verkopen, en maar 10 % van de tijd met de maatregelen zelf.
Maar waarom er nu zoveel downgrades worden verstrekt, terwijl dat in het nabije verleden op zo’n kleine schaal gebeurde? Naar mijn mening zijn hier een drietal redenen voor. Ten eerste omdat zo de ratingbureaus iets van hun geloofwaardigheid kunnen terugwinnen. Wat dacht u wat er met de bureaus en hun directies zou gaan gebeuren, als plotseling de hele boel in elkaar klapt en men zich gaat afvragen waarom hier nooit voor gewaarschuwd is?
Ten tweede gebeurt dit nu omdat de werkelijke situatie zo verslechterd is, dat niet downgraden geen optie meer is. Ten derde vermoed ik dat deze stortvloed van downgrades wordt gebruikt om zo de bevolking rijp te maken voor de te publiceren maatregelen. En dat de steumaatregelen ongehoord zullen zijn, valt op te maken aan deze hoeveelheid voorwerk die verricht is in de vorm van downgrades, persverklaringen, uitdijende noodpotten, regeringsvoornemens etc.
Het kan bijna niet anders dan dat de nieuwe maatregelen zullen bestaan uit een nieuwe ronde QE3. Of in gewoon Nederlands, uit het bijdrukken van grote hoeveelheden geld. Het zal niet zo genoemd worden, omdat QE2 uiteindelijk ook niet gewerkt heeft. Maar daar wordt dus die 90 % van de tijd dan ook aan besteedt.
Het gevolg zal zijn dat de banken, financiële instellingen en overheden weer even vooruit kunnen. Afhankelijk van de hoeveelheid geld toch snel zo’n 6 tot 12 maanden. Daarna begint het spel weer opnieuw, want de patiënt is feitelijk al klinisch dood en wordt door hart-long machines nog in leven gehouden. Het beeld dringt zich op van Russische leiders ten tijde van het communisme; die werden ook nog jaren warm gehouden totdat men officieel kwam te overlijden. Deze vergelijking gaat overigens ook op meer gebieden op, omdat de Westerse economie veel trekjes begint te krijgen van een centraal aangestuurde geleide economie, waarbij de vrijheid van burgers steeds meer in het gedrang komt. Wat hier ook bij hoort is een gemeenschappelijke vijand, om het ongenoegen en angst van de bevolking naar buiten te kanaliseren zodat het zich niet richt op de eigen politici en bankiers. In dit licht vertaal ik ook het recente wapengekletter jegens Iran en China; als teken dat de heersende macht steeds meer onder druk komt te staan.
En wat betekent dit alles nu voor goud en zilver, de enige financiële ankers in deze tijd van een losgeslagen economie? En ankers zijn het, omdat wanneer het edelmetaal bij u in bezit is u niet bloot staat aan het risico van omvallende tegenpartijen, zoals u bij verzekeringen, spaartegoeden, pensioenpotten e.d. wel hebt. Mits u het uiteraard op een veilige plek hebt ondergebracht.
Het zou mij niets verbazen wanneer de aankondiging van de nieuwe steunmaatregelen gepaard gaan met een daling van goud en zilver, hoewel je uiteraard precies het tegenovergestelde zou mogen verwachten. Het zou ook kunnen zijn dat de correctie in goud en zilver van de afgelopen maanden in feite al de voorloper waren van de te nemen maatregelen, zodat de boost die goud en zilver zullen krijgen in de lange termijn grafieken minder zullen opvallen.
In feite is de korte termijn echter minder van belang ( hoewel het natuurlijk menselijk is je gelijk elke dag bevestigd te willen zien). We weten nu eenmaal dat er in de prijsvorming van goud en zilver grote beïnvloeding plaats vindt door het bankkartel. Omdat er in de prijsvorming maar zeer beperkt sprake is van een vrije markt, is het mijn inziens ook zeer gevaarlijk te veel te varen op technische analyse. Een voorwaarde voor deze techniek is namelijk een vrije markt van vraag en aanbod. En ook het bankkartel weet precies waar de weerstands- en steunlijnen zich bevinden.
Nee, goud en zilver zullen hun waarde vooral bewijzen na afloop van de doodstrijd van ons huidig financieel bestel. Hoe lang dit nog duurt? Niemand weet het. Al is het wel zo, dat de druk op het systeem exponentieel toeneemt, omdat de opstapelende tekorten steeds moeten worden aangevuld met steeds grotere bedragen die op hun beurt ook weer zullen vragen om nog grotere ondersteuning, tot het financiële systeem uiteindelijk gevuld is met ontelbare hoeveelheden geld met een waarde van nul.
Zilverpaul
www.Silverstocks.nl
Disclaimer: De mening van Zilverpaul als columnist is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.