Zilverupdate 4 door Arnold
Nu wordt het oppassen
Of niet? Zilver is in de afgelopen periode van 20 dagen bijna 20% gestegen. Verder zijn de shorts van JP Morgan enorm toegenomen tot zelfs een grootte van 26,3% van de totale Comex future markt. JP Morgan kan op elk moment besluiten de prijs onderuit te halen. Voorzichtigheid is dus geboden. Toch is de relatieve prijs van zilver ten opzichte van allerlei andere producten nog steeds extreem laag, zelfs bij een zilverprijs van $50. Maar daar zijn we nog niet. $32 ziet er nu uit als support, nadat het vorige support op $29,75 doorbroken werd aan het eind van de maand. De volgende weerstand zit op $36, die daarop op $37,50. Wat kan het snel gaan zeg, na maanden van consolidatie rond de $28.
Een mooie stijgende lijn en doorbroken weerstand lijken te wijzen op een mooi najaar voor ons glimmende metaal.
Het blijft afwachten wat JP Morgan besluit te doen. Dat er een correctie zit aan te komen staat wel vast. Maar wanneer? We mogen vast nog even stijgen en gaan voorlopig nog even niet nadenken over verkopen. Behalve de shortpositie van JP Morgan is daar ook weinig aanleiding voor.
Maar goed, als we hetzelfde verloop krijgen als in voorjaar 2011, dan komen we boven $50 rond eind oktober, begin november. Ik sluit niet uit dat de stijging sneller zal zijn dan toen, vanwege het ophanden zijn van QEIII door Bernanke, en de aankondiging van Super Mario afgelopen donderdag, zodat we wellicht voor het eind van deze maand de $44 zullen testen en ergens in oktober de magische grens van $50 zullen passeren.
Door de stijging van voorjaar 2011 te kopiëren en te plakken in deze grafiek zien we de mogelijkheden van zilver op de korte termijn.
Super Mario!
Mario Draghi heeft superkrachten ; het is hem gelukt de belangrijkste punten van zijn plannen tot zijn persconferentie geheim gehouden, en heeft daarbij het voordeel gehad dat de markten daardoor totaal verrast waren en reageerden met enorm (misplaatsts) enthousiasme. Het economisch weer is immers niet veranderd, er komt enkel nog meer (gratis) geld in de markt. Dit nieuwe geld moet een weg vinden in het financiële systeem, en vindt zijn plaats in onder andere aandelen en obligaties.
Er valt namelijk weinig tot geen positief bedrijfsnieuws te ontdekken, noch zijn er positieve economische verwachtingen die de stijging op de beurs kan verklaren, behalve het sentiment van de belegger. De correctie die komen gaat, zal een forse zijn.
Draghi en de zijnen willen een Europees centraal gestuurd beleid voor alle landen, en het is leuk om te zien hoe dit gevecht door de ECB enerzijds, en Frankrijk en Duitsland anderzijds zich ontwikkelt. Voorlopig is de laatste slag gewonnen door Draghi.
Het voorstel van Draghi van afgelopen donderdag is vanuit het ECB standpunt goed doordacht en behelst onder andere de volgende punten die die markt en de politici belangrijk vinden:
A) Het ECB plan heeft strikte voorwaarden gesteld voor hulp, zodat de burgers in Duitsland, Finland, Luxemburg en in ons land het gevoel hebben dat de belastingcenten zijn veiliggesteld.
B) Mario liet geen twijfel over de hulp die nodig is; ongelimiteerd.
Wauw, wat een nieuws. De verwachte systeemcrash komt weer een stukje dichterbij. Volgens Alexander Tyler (1887) leidt elke democratie tot een dictatorschap, omdat uiteindelijk die partij wordt gekozen die het meeste wil uitgeven aan zijn kiezers. Uiteindelijk stemt een meerderheid op die partij, die de grootste greep in de staatskas wil doen, wat uiteindelijk leidt tot een onhoudbare financiële situatie en een crash van het systeem. Deze crash wordt altijd gevolgd door een dictator die de macht grijpt.
De vraag die nu nog rest is wanneer? En in welk land het eerst? Spanje?
A) Het is onwaarschijnlijk dat de Spanjaarden het pikken dat hun regering aan de kant wordt geschoven net als in Griekenland. De Spaanse bevolking zal uitgebreide bezuinigingen die opgelegd worden door het IMF en Duitsland niet slikken. (Ook niet in Italië trouwens, maar daar zijn net verkiezingen geweest en is het staatshoofd al een dictator).
Krijgt Spanje wel de steun als ze die vragen? Als er aan de voorwaarden moet worden voldaan van forse bezuinigingen om de steun te ontvangen lijkt de kans erg klein. Er is namelijk nog geen land geweest waar het lukte om zware bezuinigingen door te voeren.
B) Draghi zei ongelimiteerd. Hoe kan hij dit nu zeggen? Alles is immers gelimiteerd. Er komt een moment waarop Spanje en Italië een beroep gaan doen op het ECB, en gevraagd wordt of het ECB de schulden wil overnemen. Er zijn maar twee opties. Draghi neemt de schulden over, of niet. In ieder geval betekent dit in beide gevallen het eind van de Euro. Bij het overnemen van de schulden pikken de noordelijke landen dit niet en wanneer hij de schulden niet overneemt, dan moet Spanje uit de euro stappen. Alles wat Draghi heeft gedaan vorige week, is de inzet verhogen om de onvermijdelijke crash nog even uit te stellen.
Wat er volgende week gaat gebeuren is het volgende: Het Duitse hooggerechtshof staat het uitgeven van Eurobonds toe. Spanje vraagt een paar dagen later om hulp uit het noodfonds. Er wordt in de dagen daarop gedreigd vanuit de ECB dat Spanje eerst forse bezuinigingen moet doorvoeren. Er komen uiteindelijk rellen in Spanje en de regering valt, gevolgd door verkiezingen met een nieuwe president, alleen deze keer niet een van Goldman Sachs.
Het is verstandig nu uw posities eens goed te bekijken, want het zou dit jaar al mis kunnen gaan.
Nu wordt het oppassen
Of niet? Zilver is in de afgelopen periode van 20 dagen bijna 20% gestegen. Verder zijn de shorts van JP Morgan enorm toegenomen tot zelfs een grootte van 26,3% van de totale Comex future markt. JP Morgan kan op elk moment besluiten de prijs onderuit te halen. Voorzichtigheid is dus geboden. Toch is de relatieve prijs van zilver ten opzichte van allerlei andere producten nog steeds extreem laag, zelfs bij een zilverprijs van $50. Maar daar zijn we nog niet. $32 ziet er nu uit als support, nadat het vorige support op $29,75 doorbroken werd aan het eind van de maand. De volgende weerstand zit op $36, die daarop op $37,50. Wat kan het snel gaan zeg, na maanden van consolidatie rond de $28.
Een mooie stijgende lijn en doorbroken weerstand lijken te wijzen op een mooi najaar voor ons glimmende metaal.
Het blijft afwachten wat JP Morgan besluit te doen. Dat er een correctie zit aan te komen staat wel vast. Maar wanneer? We mogen vast nog even stijgen en gaan voorlopig nog even niet nadenken over verkopen. Behalve de shortpositie van JP Morgan is daar ook weinig aanleiding voor.
Maar goed, als we hetzelfde verloop krijgen als in voorjaar 2011, dan komen we boven $50 rond eind oktober, begin november. Ik sluit niet uit dat de stijging sneller zal zijn dan toen, vanwege het ophanden zijn van QEIII door Bernanke, en de aankondiging van Super Mario afgelopen donderdag, zodat we wellicht voor het eind van deze maand de $44 zullen testen en ergens in oktober de magische grens van $50 zullen passeren.
Door de stijging van voorjaar 2011 te kopiëren en te plakken in deze grafiek zien we de mogelijkheden van zilver op de korte termijn.
Super Mario!
Mario Draghi heeft superkrachten ; het is hem gelukt de belangrijkste punten van zijn plannen tot zijn persconferentie geheim gehouden, en heeft daarbij het voordeel gehad dat de markten daardoor totaal verrast waren en reageerden met enorm (misplaatsts) enthousiasme. Het economisch weer is immers niet veranderd, er komt enkel nog meer (gratis) geld in de markt. Dit nieuwe geld moet een weg vinden in het financiële systeem, en vindt zijn plaats in onder andere aandelen en obligaties.
Er valt namelijk weinig tot geen positief bedrijfsnieuws te ontdekken, noch zijn er positieve economische verwachtingen die de stijging op de beurs kan verklaren, behalve het sentiment van de belegger. De correctie die komen gaat, zal een forse zijn.
Draghi en de zijnen willen een Europees centraal gestuurd beleid voor alle landen, en het is leuk om te zien hoe dit gevecht door de ECB enerzijds, en Frankrijk en Duitsland anderzijds zich ontwikkelt. Voorlopig is de laatste slag gewonnen door Draghi.
Het voorstel van Draghi van afgelopen donderdag is vanuit het ECB standpunt goed doordacht en behelst onder andere de volgende punten die die markt en de politici belangrijk vinden:
A) Het ECB plan heeft strikte voorwaarden gesteld voor hulp, zodat de burgers in Duitsland, Finland, Luxemburg en in ons land het gevoel hebben dat de belastingcenten zijn veiliggesteld.
B) Mario liet geen twijfel over de hulp die nodig is; ongelimiteerd.
Wauw, wat een nieuws. De verwachte systeemcrash komt weer een stukje dichterbij. Volgens Alexander Tyler (1887) leidt elke democratie tot een dictatorschap, omdat uiteindelijk die partij wordt gekozen die het meeste wil uitgeven aan zijn kiezers. Uiteindelijk stemt een meerderheid op die partij, die de grootste greep in de staatskas wil doen, wat uiteindelijk leidt tot een onhoudbare financiële situatie en een crash van het systeem. Deze crash wordt altijd gevolgd door een dictator die de macht grijpt.
De vraag die nu nog rest is wanneer? En in welk land het eerst? Spanje?
A) Het is onwaarschijnlijk dat de Spanjaarden het pikken dat hun regering aan de kant wordt geschoven net als in Griekenland. De Spaanse bevolking zal uitgebreide bezuinigingen die opgelegd worden door het IMF en Duitsland niet slikken. (Ook niet in Italië trouwens, maar daar zijn net verkiezingen geweest en is het staatshoofd al een dictator).
Krijgt Spanje wel de steun als ze die vragen? Als er aan de voorwaarden moet worden voldaan van forse bezuinigingen om de steun te ontvangen lijkt de kans erg klein. Er is namelijk nog geen land geweest waar het lukte om zware bezuinigingen door te voeren.
B) Draghi zei ongelimiteerd. Hoe kan hij dit nu zeggen? Alles is immers gelimiteerd. Er komt een moment waarop Spanje en Italië een beroep gaan doen op het ECB, en gevraagd wordt of het ECB de schulden wil overnemen. Er zijn maar twee opties. Draghi neemt de schulden over, of niet. In ieder geval betekent dit in beide gevallen het eind van de Euro. Bij het overnemen van de schulden pikken de noordelijke landen dit niet en wanneer hij de schulden niet overneemt, dan moet Spanje uit de euro stappen. Alles wat Draghi heeft gedaan vorige week, is de inzet verhogen om de onvermijdelijke crash nog even uit te stellen.
Wat er volgende week gaat gebeuren is het volgende: Het Duitse hooggerechtshof staat het uitgeven van Eurobonds toe. Spanje vraagt een paar dagen later om hulp uit het noodfonds. Er wordt in de dagen daarop gedreigd vanuit de ECB dat Spanje eerst forse bezuinigingen moet doorvoeren. Er komen uiteindelijk rellen in Spanje en de regering valt, gevolgd door verkiezingen met een nieuwe president, alleen deze keer niet een van Goldman Sachs.
Het is verstandig nu uw posities eens goed te bekijken, want het zou dit jaar al mis kunnen gaan.