Bij het beleggen in zilver spelen er enkele misopvattingen een grote rol die ik in dit artikel onder de aandacht wil brengen. Hoewel beleggers in zilver voornamelijk zilver aankopen om fundamentele redenen spelen andere aspecten vaak een belangrijke rol. Denk hierbij aan de invloed van de handel in zilver op papier (naar verwacht wordt er meer dan 140x zoveel zilver op papier verkocht dan wat fysiek wereldwijd beschikbaar is) op de zilverprijs. Beleggers die voor de lange termijn beleggen in zilver zien – mede hierdoor – regelmatig grote prijsdalingen in de zilverprijs; maar zijn deze aspecten nu wel dusdanig relevant om daarvan af te laten hangen of je wel of niet investeert in zilver?
Mythe 1: De zilverprijs is afhankelijk van economische omstandigheden
Gedurende de recessie in 2008 en 2009 werd ingeschat door de CPM Group dat de vraag naar zilver daalde met zo’n 80 miljoen troy ounces. Deze afname was te wijten aan minder behoefte aan zilver in industriele toepassingen, in juwelen en in de fotografie.
Het aanbod zilver uit mijnen nam toe met 30 miljoen troy ounces, het aanbod uit recycling nam toe met 15 miljoen troy ounce. Hieruit volgt dus dat er 100 miljoen troy ounce ruwweg meer zou moeten worden gekocht door investeerders in zilver om het prijsniveau te handhaven. Immers is er minder vraag naar zilver en meer aanbod en dan zou de prijs doorgaans dalen.
De zilverprijs is echter in 2008 en 2009 – ondanks enorme prijsschommelingen gedurende de periode – redelijk gelijk gebleven. Er was dus geen sprake van een substantiele daling in de zilverprijs, wat je wel zou verwachten met de afgenomen vraag en het toegenomen aanbod.
Mythe 2: Zilveren munten en baren zijn beter verkrijgbaar dan goud
Een heel andere mythe is dat zilveren munten en baren beter verkrijgbaar zouden zijn dan goud. Er zouden namelijk grotere aantallen zilveren munten worden verhandeld dan in goud. Uit cijfers van de CPM Group en het Silver Institute blijkt dat er zo’n 1.4 miljard troy ounces aan zilver in munt- en baarvorm wereldwijd beschikbaar is versus 3 miljard troy ounces aan goud. Desondanks is het verschil in prijs, de goud-zilver-ratio, dusdanig opgelopen dat goud nu ruim 50 keer duurder is dan zilver. Terwijl het absoluut niet zo is dat er 50 keer meer zilver beschikbaar is dan goud. Bovendien wordt zilver geconsumeerd en steeds zeldzamer, waar goud vrijwel altijd omgesmolten wordt en beschikbaar blijft.
Mythe 3: Een hoge zilverprijs zorgt ervoor dat er minder zilver wordt gebruikt in de industrie
De industriele vraag naar zilver, goed voor meer dan 50% van de totale vraag naar zilver op jaarbasis, is inelastisch. Zilver wordt in hele kleine hoeveelheden per product gebruikt. Er is geen goedkoper alternatief dan zilver voorhanden. Doordat zilver een heel divers metaal is, met vele nuttige toepassingen, wordt zilver in een enorm scala aan producten verbruikt. Niet alleen in computers en mobiele telefoons, maar zelfs in zonneenergie, medicijnen en nanotechnologie. Een hogere zilverprijs heeft nog nooit geleid tot een lagere vraag naar zilver in dit soort toepassingen en dat komt doordat het zilver in minimale hoeveelheden per product wordt gebruikt. Als totaal van de kostprijs maakt de zilverprijs dus amper uit en zal dit zilver ook gebruikt worden als het 2x zo duur is of zelfs 10x zo duur.
Mythe 4: Heel veel zilver zal worden gerecycled zodra de zilverprijs substantieel hoger staat.
Naast industriële toepassingen is zilver ook gebruikt in juwelen, bestek en andere luxeproducten. Gedurende de periode eind jaren ’80, toen de gebroeders Hunt de zilverprijs probeerden te manipuleren, is er enorm veel zilver omgesmolten. Tegen de hoge prijzen werd het zilver omgesmolten en werd winst genomen door beleggers.
Tegenwoordig is er naar schatting 6x meer zilver wereldwijd in deze vorm beschikbaar dan goud. Dat zou impliceren dat er veel zilver beschikbaar is om omgesmolten te worden tegen de juiste prijs. Echter is het zo dat dit zilver vaak duurder is ingekocht doordat productiekosten van juwelen heel hoog liggen en de zilverprijs dus veel verder zal moeten stijgen om het rendabel te maken terug te verkopen tegen de zilverprijs zelf. Daarnaast wordt dit zilver vaak door particulieren aangehouden en wel in hele kleine hoeveelheden. De beschikbare hoeveelheid zilver is dus verdeeld over heel veel mensen (voornamelijk vrouwen) waar de juwelen juist vooral emotionele waarde hebben en niet worden erkend voor de zilverwaarde.
Wat veel mensen niet realiseren is dat er gedurende de periode vanaf 2010 tot heden er méér zilver is gerecycled dan in de jaren ’80 toen de koers veel hoger stond.
Disclaimer: De mening van Bas als auteur is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
Bij het beleggen in zilver spelen er enkele misopvattingen een grote rol die ik in dit artikel onder de aandacht wil brengen. Hoewel beleggers in zilver voornamelijk zilver aankopen om fundamentele redenen spelen andere aspecten vaak een belangrijke rol. Denk hierbij aan de invloed van de handel in zilver op papier (naar verwacht wordt er meer dan 140x zoveel zilver op papier verkocht dan wat fysiek wereldwijd beschikbaar is) op de zilverprijs. Beleggers die voor de lange termijn beleggen in zilver zien – mede hierdoor – regelmatig grote prijsdalingen in de zilverprijs; maar zijn deze aspecten nu wel dusdanig relevant om daarvan af te laten hangen of je wel of niet investeert in zilver?
Mythe 1: De zilverprijs is afhankelijk van economische omstandigheden
Gedurende de recessie in 2008 en 2009 werd ingeschat door de CPM Group dat de vraag naar zilver daalde met zo’n 80 miljoen troy ounces. Deze afname was te wijten aan minder behoefte aan zilver in industriele toepassingen, in juwelen en in de fotografie.
Het aanbod zilver uit mijnen nam toe met 30 miljoen troy ounces, het aanbod uit recycling nam toe met 15 miljoen troy ounce. Hieruit volgt dus dat er 100 miljoen troy ounce ruwweg meer zou moeten worden gekocht door investeerders in zilver om het prijsniveau te handhaven. Immers is er minder vraag naar zilver en meer aanbod en dan zou de prijs doorgaans dalen.
De zilverprijs is echter in 2008 en 2009 – ondanks enorme prijsschommelingen gedurende de periode – redelijk gelijk gebleven. Er was dus geen sprake van een substantiele daling in de zilverprijs, wat je wel zou verwachten met de afgenomen vraag en het toegenomen aanbod.
Mythe 2: Zilveren munten en baren zijn beter verkrijgbaar dan goud
Een heel andere mythe is dat zilveren munten en baren beter verkrijgbaar zouden zijn dan goud. Er zouden namelijk grotere aantallen zilveren munten worden verhandeld dan in goud. Uit cijfers van de CPM Group en het Silver Institute blijkt dat er zo’n 1.4 miljard troy ounces aan zilver in munt- en baarvorm wereldwijd beschikbaar is versus 3 miljard troy ounces aan goud. Desondanks is het verschil in prijs, de goud-zilver-ratio, dusdanig opgelopen dat goud nu ruim 50 keer duurder is dan zilver. Terwijl het absoluut niet zo is dat er 50 keer meer zilver beschikbaar is dan goud. Bovendien wordt zilver geconsumeerd en steeds zeldzamer, waar goud vrijwel altijd omgesmolten wordt en beschikbaar blijft.
Mythe 3: Een hoge zilverprijs zorgt ervoor dat er minder zilver wordt gebruikt in de industrie
De industriele vraag naar zilver, goed voor meer dan 50% van de totale vraag naar zilver op jaarbasis, is inelastisch. Zilver wordt in hele kleine hoeveelheden per product gebruikt. Er is geen goedkoper alternatief dan zilver voorhanden. Doordat zilver een heel divers metaal is, met vele nuttige toepassingen, wordt zilver in een enorm scala aan producten verbruikt. Niet alleen in computers en mobiele telefoons, maar zelfs in zonneenergie, medicijnen en nanotechnologie. Een hogere zilverprijs heeft nog nooit geleid tot een lagere vraag naar zilver in dit soort toepassingen en dat komt doordat het zilver in minimale hoeveelheden per product wordt gebruikt. Als totaal van de kostprijs maakt de zilverprijs dus amper uit en zal dit zilver ook gebruikt worden als het 2x zo duur is of zelfs 10x zo duur.
Mythe 4: Heel veel zilver zal worden gerecycled zodra de zilverprijs substantieel hoger staat.
Naast industriële toepassingen is zilver ook gebruikt in juwelen, bestek en andere luxeproducten. Gedurende de periode eind jaren ’80, toen de gebroeders Hunt de zilverprijs probeerden te manipuleren, is er enorm veel zilver omgesmolten. Tegen de hoge prijzen werd het zilver omgesmolten en werd winst genomen door beleggers.
Tegenwoordig is er naar schatting 6x meer zilver wereldwijd in deze vorm beschikbaar dan goud. Dat zou impliceren dat er veel zilver beschikbaar is om omgesmolten te worden tegen de juiste prijs. Echter is het zo dat dit zilver vaak duurder is ingekocht doordat productiekosten van juwelen heel hoog liggen en de zilverprijs dus veel verder zal moeten stijgen om het rendabel te maken terug te verkopen tegen de zilverprijs zelf. Daarnaast wordt dit zilver vaak door particulieren aangehouden en wel in hele kleine hoeveelheden. De beschikbare hoeveelheid zilver is dus verdeeld over heel veel mensen (voornamelijk vrouwen) waar de juwelen juist vooral emotionele waarde hebben en niet worden erkend voor de zilverwaarde.
Wat veel mensen niet realiseren is dat er gedurende de periode vanaf 2010 tot heden er méér zilver is gerecycled dan in de jaren ’80 toen de koers veel hoger stond.
Disclaimer: De mening van Bas als auteur is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.