Al lijkt iedereen zo positief de laatste tijd, er liggen toch weer zware wolken in de verte die min of meer deze kant op waaien. Dat iedereen nu erg positief is, is wel begrijpelijk. Na een tijdje kwakkelen trok de wereldeconomie toch weer behoorlijk aan. En dan vooral de VS, de voorste koe van de kudde. En toch is de top van deze cyclische hoogconjunctuur voor Europa wel diep treurig. Weliswaar uit de recessie, maar een groei van 0,2% is zo goed als niks. Met nog steeds een dalende lijn in de knoflookregio waar zich bovendien ook nog Frankrijk bij aangeschoven heeft.
Het lijkt er nu op dat het zware weer uit China komt. Zwaar tegenvallende cijfers aldaar. Vooral de terugzakkende industrie. -18% is niet niks. Iets wat een ophoping van grondstoffen teweeg bracht. Die grondstoffen zien we nu hard dalen. Vooral de kanarie in de kolenmijn is omgevallen. Die kanarie heet koper. Koper daalde 10% in een week tijd. Altijd de vroegste en meest betrouwbare indicator van de economische groei. Daarnaast kent China een enorme huizenbubbel.
Erger en groter dan de huizenbubbel in de VS in 2007 a 2008. Dit lijkt de Chinese overheid maar niet onder controle te krijgen. Tenslotte het schaduwbankieren in China. Het zou 2,4x het BBP betreffen. Volgens velen de grootste bubbel aller tijden. Deze week kwam daar nog de scherpe daling van de Chinese munt, de yuan, overheen.
Zowel dalende grondstoffen als dalende yuan zijn zwaar deflatoir in vooral de Eurozone. Lage grondstofprijzen en lage yuan betekenen letterlijk fors goedkopere productie in China welke de Eurozone overspoelt. Bijna alles wat bij ons in de winkel ligt komt uit China. Leuk voor de consument, maar minder leuk voor de overheden en de ECB die zo graag de inflatie een paar tandjes hoger willen zien. Spanje, Portugal en Griekenland zaten al een tijdje in deflatie. Te lang in deflatie vooral. Want een langdurige deflatie betekent een bijna niet meer te bestrijden deflatie.
Die les leerde ons Japan die daar al meer dan 20 jaar tegen vecht. In de Eurozone in zijn geheel zakte afgelopen maand de inflatie ook al behoorlijk en staat nu ruim onder de 1%. Nu mag je rustig stellen dat dit beetje inflatie geheel te wijten was aan de forse belastingverhogingen in 2012 en 2013. Komt nog overheen dat we rond de top van de cyclische conjunctuur altijd weer grotere voorraadopbouw zien. Dat is nu opnieuw het geval. Ook dat zijn deflatoire krachten die al op korte termijn gaan meespelen. Nog beroerder wordt het als je ziet dat de olieprijs weer is opgelopen. Staat alweer boven 100 usd. Dit is wel de grootste rem op een economie. De kans wordt per dag groter dat we binnen afzienbare tijd weer gaan terugvallen in recessie. In Europa bijna zeker. De VS is weliswaar een iets flexibelere economie, maar ook daar gaat het stinken als het in Europa en China meurt. Alles wijst erop dat deflatie het enge spook wordt van 2014 en 2015. Het zo gevreesde Japan scenario is al bijna een feit.
Het goede nieuws voor goud als antwoord op deflatie kwam het laatste half jaar uit Japan. In de laatste publicaties van het WGC (World gold council) bleek dat Japan in de tweede helft van 2013 bijna 250% meer goud importeerde. De verklaring lijkt mij duidelijk. De Japanse spaarders zijn bang geworden van de Abenobics, de wilde plannen van Premier Abe om onbeperkt geld bij te drukken. Nu ook nog de Chinezen de Yuan flink onderuit halen laat zich raden dat ook in China de honger naar goud nog lang niet voorbij is. Maar daar blijft het zeker niet bij.
De druk op de ECB om de deflatie te bestrijden wordt steeds groter. Deflatie kan enkel bestreden worden door twee dingen. De eerste is de drukpers nog harder te laten draaien, de tweede is de rente nog wat lager te zetten. Beide maatregelen zijn het kaasje voor goud. Het is niet denkbeeldig dat we in Europa ook zulke idiote rentestanden gaan zien als in Japan. Momenteel staan Japanse 10 jaars leningen op 0,63%. In de toekomst kijken kan ik niet, maar met deze ontwikkelingen zie ik de goudprijs echt niet zakken tot 1000 usd per oz. Dit is de zoveelste onzinpraat van bankeconomen. Goud is en blijft de grote vijand van banken. Laat je hierdoor niet misleiden. Dezelfde bankeconomen voorspellen onafgebroken een dalende goudprijs al sinds 2000. Hoe geloofwaardig ben je dan nog?
Goud worstelt nog steeds met die 1350 weerstand. Logisch, het is een meervoudige zware weerstand. Maar echt terugzakken naar een hogere bodem rond 1300 a 1310 komt er ook niet echt van. Het is slechts een kwestie van tijd. Die 1350 gaat absoluut sneuvelen. Voor zilver ben ik iets minder optimistisch. Het zo dramatisch hard zakken (op bijna crash niveau) van industrie grondstoffen zal zilver zeker een stuk mee naar beneden sleuren. De ratio goud/zilver zal zeker nog wat verder toenemen. Maar mocht zilver toch weer onder de 20 usd oz belanden, dan is dat ook weer een bijzonder mooi koopmoment. Want kopen doe je als het laag staat. Kopen doe je ook als je het eigenlijk niet durft. En kopen doe je als het bloed door de straten stroomt. Ik herhaal dit nog maar eens, voor de zoveelste keer, zodat dit goed tussen de oren blijft hangen. Blijf optimistisch over zilver op de lange termijn.
Goud heeft even wat moeite met de 1350 weerstand. Maar eenmaal er doorheen ligt de weg open naar 1425.
Op deze grafiek is duidelijk te zien dat de MA50 scherp draait naar de MA200. Binnen enkele weken gaan we hier de “golden cross” formatie zien, het kruisen van MA50 met MA200. Een uiterst bullish signaal.
Disclaimer: Artikelen geplaatst door Gerard zijn niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
Al lijkt iedereen zo positief de laatste tijd, er liggen toch weer zware wolken in de verte die min of meer deze kant op waaien. Dat iedereen nu erg positief is, is wel begrijpelijk. Na een tijdje kwakkelen trok de wereldeconomie toch weer behoorlijk aan. En dan vooral de VS, de voorste koe van de kudde. En toch is de top van deze cyclische hoogconjunctuur voor Europa wel diep treurig. Weliswaar uit de recessie, maar een groei van 0,2% is zo goed als niks. Met nog steeds een dalende lijn in de knoflookregio waar zich bovendien ook nog Frankrijk bij aangeschoven heeft.
Het lijkt er nu op dat het zware weer uit China komt. Zwaar tegenvallende cijfers aldaar. Vooral de terugzakkende industrie. -18% is niet niks. Iets wat een ophoping van grondstoffen teweeg bracht. Die grondstoffen zien we nu hard dalen. Vooral de kanarie in de kolenmijn is omgevallen. Die kanarie heet koper. Koper daalde 10% in een week tijd. Altijd de vroegste en meest betrouwbare indicator van de economische groei. Daarnaast kent China een enorme huizenbubbel.
Erger en groter dan de huizenbubbel in de VS in 2007 a 2008. Dit lijkt de Chinese overheid maar niet onder controle te krijgen. Tenslotte het schaduwbankieren in China. Het zou 2,4x het BBP betreffen. Volgens velen de grootste bubbel aller tijden. Deze week kwam daar nog de scherpe daling van de Chinese munt, de yuan, overheen.
Zowel dalende grondstoffen als dalende yuan zijn zwaar deflatoir in vooral de Eurozone. Lage grondstofprijzen en lage yuan betekenen letterlijk fors goedkopere productie in China welke de Eurozone overspoelt. Bijna alles wat bij ons in de winkel ligt komt uit China. Leuk voor de consument, maar minder leuk voor de overheden en de ECB die zo graag de inflatie een paar tandjes hoger willen zien. Spanje, Portugal en Griekenland zaten al een tijdje in deflatie. Te lang in deflatie vooral. Want een langdurige deflatie betekent een bijna niet meer te bestrijden deflatie.
Die les leerde ons Japan die daar al meer dan 20 jaar tegen vecht. In de Eurozone in zijn geheel zakte afgelopen maand de inflatie ook al behoorlijk en staat nu ruim onder de 1%. Nu mag je rustig stellen dat dit beetje inflatie geheel te wijten was aan de forse belastingverhogingen in 2012 en 2013. Komt nog overheen dat we rond de top van de cyclische conjunctuur altijd weer grotere voorraadopbouw zien. Dat is nu opnieuw het geval. Ook dat zijn deflatoire krachten die al op korte termijn gaan meespelen. Nog beroerder wordt het als je ziet dat de olieprijs weer is opgelopen. Staat alweer boven 100 usd. Dit is wel de grootste rem op een economie. De kans wordt per dag groter dat we binnen afzienbare tijd weer gaan terugvallen in recessie. In Europa bijna zeker. De VS is weliswaar een iets flexibelere economie, maar ook daar gaat het stinken als het in Europa en China meurt. Alles wijst erop dat deflatie het enge spook wordt van 2014 en 2015. Het zo gevreesde Japan scenario is al bijna een feit.
Het goede nieuws voor goud als antwoord op deflatie kwam het laatste half jaar uit Japan. In de laatste publicaties van het WGC (World gold council) bleek dat Japan in de tweede helft van 2013 bijna 250% meer goud importeerde. De verklaring lijkt mij duidelijk. De Japanse spaarders zijn bang geworden van de Abenobics, de wilde plannen van Premier Abe om onbeperkt geld bij te drukken. Nu ook nog de Chinezen de Yuan flink onderuit halen laat zich raden dat ook in China de honger naar goud nog lang niet voorbij is. Maar daar blijft het zeker niet bij.
De druk op de ECB om de deflatie te bestrijden wordt steeds groter. Deflatie kan enkel bestreden worden door twee dingen. De eerste is de drukpers nog harder te laten draaien, de tweede is de rente nog wat lager te zetten. Beide maatregelen zijn het kaasje voor goud. Het is niet denkbeeldig dat we in Europa ook zulke idiote rentestanden gaan zien als in Japan. Momenteel staan Japanse 10 jaars leningen op 0,63%. In de toekomst kijken kan ik niet, maar met deze ontwikkelingen zie ik de goudprijs echt niet zakken tot 1000 usd per oz. Dit is de zoveelste onzinpraat van bankeconomen. Goud is en blijft de grote vijand van banken. Laat je hierdoor niet misleiden. Dezelfde bankeconomen voorspellen onafgebroken een dalende goudprijs al sinds 2000. Hoe geloofwaardig ben je dan nog?
Goud worstelt nog steeds met die 1350 weerstand. Logisch, het is een meervoudige zware weerstand. Maar echt terugzakken naar een hogere bodem rond 1300 a 1310 komt er ook niet echt van. Het is slechts een kwestie van tijd. Die 1350 gaat absoluut sneuvelen. Voor zilver ben ik iets minder optimistisch. Het zo dramatisch hard zakken (op bijna crash niveau) van industrie grondstoffen zal zilver zeker een stuk mee naar beneden sleuren. De ratio goud/zilver zal zeker nog wat verder toenemen. Maar mocht zilver toch weer onder de 20 usd oz belanden, dan is dat ook weer een bijzonder mooi koopmoment. Want kopen doe je als het laag staat. Kopen doe je ook als je het eigenlijk niet durft. En kopen doe je als het bloed door de straten stroomt. Ik herhaal dit nog maar eens, voor de zoveelste keer, zodat dit goed tussen de oren blijft hangen. Blijf optimistisch over zilver op de lange termijn.
Goud heeft even wat moeite met de 1350 weerstand. Maar eenmaal er doorheen ligt de weg open naar 1425.
Op deze grafiek is duidelijk te zien dat de MA50 scherp draait naar de MA200. Binnen enkele weken gaan we hier de “golden cross” formatie zien, het kruisen van MA50 met MA200. Een uiterst bullish signaal.
Disclaimer: Artikelen geplaatst door Gerard zijn niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.